بهسازی مارن سبز تبریز با استفاده از زئولیت و متارس فعال شده بازی
Publish place: Journal of Civil and Environmental Engineering, University of Tabriz، Vol: 53، Issue: 113
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 39
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CEEJ-53-113_003
تاریخ نمایه سازی: 28 اسفند 1402
Abstract:
به فرایند تشکیل پیوندهای سیمانته آلومینوسیلیکاتی در حضور فعال کننده بازی ژئوپلیمریزاسیون (Geopolymerization) اطلاق می گردد که به عنوان نسل سوم پیوند دهنده ها بعد از آهک و سیمان جهت بهسازی خاک های مساله دار مطرح شده است. در پژوهش حاضر از این روش برای بهسازی خاک مارن سبز تبریز استفاده شده و خصوصیات مکانیکی نمونه های تثبیت شده به کمک آزمایشات تک محوری مورد ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور زئولیت (Zeolite) و متارس (Metaclay) به صورت جداگانه به عنوان منابع آلومیناسیلیکات (Aluminosilicate) و محلول هیدروکسیدسدیم (Sodium hydroxide) به عنوان فعال کننده بازی بکار رفته و اثر درصد وزنی زئولیت و متارس، غلظت فعال کننده بازی و زمان عمل آوری بر روی مقاومت فشاری نمونه ها بررسی شده است. نتایج آزمایشات حاکی از تاثیر مناسب مکانیسم ژئوپلیمریزاسیون در اصلاح مشخصات مقاومتی خاک رسی کربناته بوده به طوری که در نمونه های بهینه ژئوپلیمری زئولیتی و متارسی مقاومت فشاری نمونه ها به ترتیب ۱۲ و ۷ برابر نمونه مارن سبز خالص می باشد. بهینه ترین غلظت محلول بازی برای نمونه های ژئوپلیمری زئولیتی و متارسی ۱۲ مولار (Molar) بوده و افزایش غلظت به بیش از ۱۲ مولار در نمونه های ژئوپلیمری زئولیتی اثر منفی بر مقاومت نمونه ها گذاشته و در نمونه های ژئوپلیمری متارسی نیز تاثیر این عامل چشمگیر نیست. در غلظت های بالای ۴ مولار محلول بازی به ازای تمامی درصدهای وزنی زئولیت و یا متارس، مقاومت تک محوری نمونه های ژئوپلیمری زئولیتی بیشتر از نمونه های ژئوپلیمری متارسی می باشد. همچنین در نمونه های ژئوپلیمری کرنش گسیختگی نسبت به نمونه مارن سبز خالص ۲۵ تا ۵۰ درصد کاهش یافته است.
Keywords:
Authors
افشین دیبامهر
گروه عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز
فریبا بهروز سرند
گروه عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز
رامین وفایی پور سرخابی
گروه عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :