تاثیر ۱۲ هفته تمرین مقاومتی بر سطوح سرمی FGF۶ و MyoD و ارتباط آن با قدرت عضلانی مردان و زنان میان سال

مقدمه و هدف: به نظر می رسد در جریان اجرای تمرینات مقاومتی میزان انتشار برخی از فاکتورهای رشدی اثرات متفاوتی بر فعال سازی سلول های ماهواره ای و عوامل تنظیمی مایوژنیکی و همچنین توسعه قدرت و توده عضلانی افراد داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ۱۲ هفته تمرین مقاومتی بر سطوح سرمی FGF۶ و MyoD و ارتباط آن با قدرت عضلانی مردان و زنان میان سال بود.مواد و روش ها: در مطالعه ای نیمه تجربی، ۴۰ نفر از زنان و مردان میان سال شهرستان اراک (میانگین سنی ۶.۰۳ ±۳۸.۲۷ سال، وزن ۱۱.۲۸±۷۷.۱۲ کیلوگرم، قد ۷.۲۴± ۱۷۴.۰۵ سانتیمتر) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (۳۰ نفر) و کنترل (۱۰ نفر) قرار گرفتند. گروه تمرینی ۱۲ هفته تمرینات مقاومتی را به صورت ۳ جلسه در هفته و با شدت ۶۵ تا ۸۰ درصد قدرت بیشینه اجرا کردند. ۴۸ ساعت قبل و پس از مداخله از تمامی آزمودنی ها خون گیری و سطوح پلاسمایی FGF-۶ و MyoD به روش الایزا بررسی شد. پس از بررسی نرمال بودن داده ها، به ترتیب از آزمون t هم بسته و t مستقل برای بررسی تغییرات درون گروهی و بین گروهی، همچنین از ضرب هم بستگی پیرسون برای بررسی ارتباط بین متغیرها در سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰ استفاده شد.نتایج: تمرین مقاومتی باعث افزایش معنی دار میانگین قدرت بیشینه (۰۰۸/۰=P)، غلظت سرمی FGF۶ (۰۰۲/۰=P)، غلظت سرمی MyoD (۰۰۱/۰=P) و همچنین کاهش درصد چربی (۰۲۱/۰=P) زنان و مردان میان سال شد. علاوه براین هم بستگی مثبت و معنی داری بین میانگین قدرت بیشینه (۱RM) با میزان غلظت سرمی FGF۶ (۰۰۱/۰=P)  و MYoD (۰۰۱/۰=P) گروه تمرینی وجود داشت.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت تمرینات مقاومتی در سنین بالا و ارتباط بین سطوح پلاسمایی FGF۶ و MYoD با میزان توسعه قدرت، پیشنهاد می شود متخصصان حوزه ورزش در طراحی تمرینات مختلف ورزشی بر ضرورت اجرای تمرینات مقاومتی اهتمام ویژه داشته باشند.

Keywords:

تمرین مقاومتی , سلول ماهواره ای , فاکتور رشد فیبروبلاستی- ۶ , عامل تمایز میوژنیک