تاثیر تحولات ملی و بین المللی بر امنیت پشتکوه در دوره غلامرضاخان ( ۱۳۰۷ ۱۲۸۰ ش.)

غلام رضاخان آخرین والی از سلسله والیان است که بیش از سه دهه بر لرستان (پیشکوه و پشتکوه) ابتدا با مرکزیت خرم آباد و سپس با انتقال مقر حکومت به پشتکوه در سال ۱۲۱۶ ه ق، بر این مناطق حکومت کردند. در اواخر دوره حکومت والیان، تحولاتی در سطح ملی و بین المللی رخ داد که بر این منطقه نیز تاثیراتی بر جای گذاشت. این که چگونه پشتکوه باوجود تحولات و آشوب های پس از انقلاب مشروطه و نیز تاثیرات جنگ جهانی اول در این منطقه به عنوان منطقه ای امن باقی ماند و غلامرضاخان بدون مداخله حکومت مرکزی و صرفا با اتکای به ایلات و عشایر محلی چگونه توانست هم از مرزهای ایران حراست نموده و هم امنیت داخلی را برقرار نماید، مسئله اصلی تحقیق است. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی – تحلیلی با بهره گیری از اسناد و منابع اصلی است. یافته های تحقیق نشان می دهد که غلامرضاخان با اتخاذ سیاست محافظه کارانه، امنیت داخلی و ثبات مرزی منطقه پشتکوه را حفظ کرد. وی هیچ گاه در مداخلات خود در مسائل دیگر مناطق، جانب احتیاط را رها نکرده و همواره باتدبیر تا جایی پیش رفت که نظم و امنیت قلمروش با چالش مواجه نگردد و هرگاه خطر را احساس می کرد با عقب نشینی از مواضع خود از در صلح درمی آمد. وی با کمک ایلات و عشایر منطقه و بدون کمک حکومت مرکزی توانست نیروی نظامی منظمی ایجاد کند که هم از مرزهای کشور حفاظت کند و هم امنیت داخلی را تامین نماید، ولی با قدرت گیری رضاشاه دریافت که نمی تواند در برابر نظم جدید مقاومت کند و بدون خونریزی قدرت را به حکومت مرکزی واگذار کرد و در عراق پناهنده شد.

Keywords:

پشتکوه , غلامرضاخان والی , انقلاب مشروطه , جنگ جهانی اول , نظم و امنیت