آموزش و پرورش در دوره ابتدایی به عنوان پایه و اساس یادگیری، نقشی حیاتی در تربیت نسلی خلاق، متفکر و توانمند ایفا می کند. در این میان، انتخاب
مدل آموزشی مناسب، از جمله مهمترین دغدغه های آموزگاران و برنامه ریزان آموزشی است.
مدل آموزشی مستقیم، به عنوان یکی از رویکردهای شناخته شده در آموزش، بر ارائه صریح و منظم مفاهیم و مهارت ها به دانش آموزان تاکید دارد. در مقابل، مدل های آموزشی دیگری مانند اکتشافی،
مشارکتی و مبتنی بر پروژه، بر یادگیری فعال و تجربه محور دانش آموزان تمرکز دارند. با وجود سابقه طولانی و مزایای شناخته شده
مدل آموزشی مستقیم، در سال های اخیر، انتقاداتی نیز به این رویکرد وارد شده است. منتقدان معتقدند که این مدل، خلاقیت و تفکر انتقادی دانش آموزان را پرورش نمی دهد و آنها را به یادگیرندگانی منفعل تبدیل می کند. از سوی دیگر، مدل های آموزشی جدیدتر، بر پرورش استقلال، خلاقیت و مهارت های حل مسئله در دانش آموزان تاکید دارند. بررسی تطبیقی
مدل آموزشی مستقیم و دیگر مدل های آموزشی، می تواند به آموزگاران و برنامه ریزان آموزشی در انتخاب رویکرد مناسب برای تدریس در دوره ابتدایی کمک کند. این بررسی، به درک مزایا و معایب هر مدل، تناسب آنها با نیازها و ویژگی های دانش آموزان در دوره ابتدایی و همچنین شرایط و امکانات موجود در مدارس ابتدایی کمک می کند. در این مقاله، به بررسی تطبیقی
مدل آموزشی مستقیم و دیگر مدل های آموزشی در مدارس ابتدایی پرداخته می شود. ابتدا، مفهوم
مدل آموزشی و انواع مختلف آن تبیین می شود. سپس،
مدل آموزشی مستقیم به طور مفصل معرفی شده و مزایا و معایب آن مورد بررسی قرار می گیرد. در ادامه، دیگر مدل های آموزشی مانند اکتشافی،
مشارکتی و
مبتنی بر پروژه معرفی شده و با
مدل آموزشی مستقیم مقایسه می شوند. در نهایت، با توجه به یافته های این بررسی، پیشنهادهایی برای انتخاب
مدل آموزشی مناسب در مدارس ابتدایی ارائه می شود.