اهمیت آموزش هنر در دوره ابتدایی و مزایای آن برای دانش آموزان

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 39

This Paper With 11 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

HESPCONF02_184

تاریخ نمایه سازی: 7 فروردین 1403

Abstract:

آموزش هنر در دوره ابتدایی، به عنوان یکی از ارکان اساسی در توسعه جامعه ای خلاق و نوآور، نقشی بی بدیل ایفا می کند. این دوره آموزشی، که در آن ذهن کودکان در حال شکل گیری است، فرصتی استثنایی برای پرورش تفکر انتقادی و خلاقیت فراهم می آورد. هنر، به عنوان زبانی جهانی، به دانش آموزان امکان می دهد تا از طریق بیان بصری، با دنیای پیرامون خود ارتباط برقرار کنند و درک عمیق تری از فرهنگ ها و ارزش های متنوع به دست آورند. از طریق فعالیت های هنری، کودکان می آموزند که چگونه احساسات، ایده ها و تجربیات خود را به شکل ها و رنگ ها ترجمه کنند، که این امر به تقویت مهارت های ارتباطی و بیانی آن ها کمک می کند. همچنین، آموزش هنری به دانش آموزان کمک می کند تا مهارت های حرکتی و هماهنگی چشم و دست خود را توسعه دهند، که این مهارت ها در یادگیری موضوعات دیگر مانند خواندن و نوشتن نیز موثر هستند. علاوه بر این، هنر به کودکان این توانایی را می دهد که از طریق خلق آثار هنری، با مسائل پیچیده به شیوه ای خلاقانه روبرو شوند و راه حل های نوآورانه ای ارائه دهند. این تجربیات آموزشی، دانش آموزان را برای مواجهه با چالش های زندگی در قرن بیست ویکم آماده می کند و به آن ها امکان می دهد تا در جامعه ای که به سرعت در حال تغییر است، به عنوان شهروندانی فعال و مسئولیت پذیر عمل کنند. آموزش هنر باید به عنوان یکی از اجزای حیاتی برنامه درسی در مدارس ابتدایی مورد توجه قرار گیرد. با وجود شواهد فراوانی که نشان می دهد آموزش هنر می تواند تاثیرات مثبتی بر رشد شناختی، اجتماعی، عاطفی و حرکتی دانش آموزان داشته باشد، بسیاری از مدارس به دلایلی نظیر کمبود بودجه، فشار برای افزایش نمرات در دروس اصلی، و یا نبود آگاهی کافی در مورد اهمیت هنر، از ارائه برنامه های جامع هنری خودداری می کنند. این مسئله، نیاز به بررسی دقیق تر و توجه بیشتر به نقش آموزش هنر در توسعه پتانسیل های دانش آموزان در دوره ابتدایی را آشکار می سازد.

Authors

لیلا کرمی باوندپور

کارشناسی ارشد زبان وادبیات فارسی، دانشگاه آزاد کرمانشاه