پژوهشی در زمینه بررسی افزایش سطح ظرفیت وجودی انسان در نهج البلاغه

اراده و انگیزه انسانها موجب تفاوت قابلیت ها در بین آنهاست.هر چه اراده ها بالاتر وقوی تر به فعلیت رساندن استعدادها بیشتر وبهتر. طبق آیات قرآن کریم و سخنان امام علی علیه السلام در نهج البلاغه ذات انسان حقیقتی یگانه ولی دارای مراتب است . جسم و نفس و روح همگی جلوه های این حقیقت واحد هستند . نفس در پایین ترین مرتبه اش، فقط یک مرتبه از بدن و از جسم بالاتر و متکفل امور جسمانی است، ولی در بالاترین مراتب آن، حتی از اعظم ملائک نیز برتر می باشد. گسترش سعه وجودی، امری تدریجی و قدم به قدم است. لذا گمان نکنیم که در مدت زمان کوتاه به همه ی اهداف و خواسته هایمان می رسیم؛ بلکه مهم این است که در مسیر الهی حرکت کرده و دراین راه استقامت داشته باشیم. در این راه باید عاشق بود باید از لذت های زودگذر کند و سختی ها را به جان خرید و نتیجه اش میشود نزدیکی به کسانی که آرزو داشته ایم چنان ایشان باشیم. در این مقاله شما را با اهمیت و چگونگی افزایش ظرفیت وجودی انسان از منظر نهج البلاغه آشنا خواهیم کرد.

Keywords:

نهج البلاغه , ظرفیت وجودی , خدا , انسان , روح.