اثربخشی آموزش تاب آوری در صمیمیت زناشویی زوجین دارای فرزند کم توان ذهنی

آموزش تاب آوری همچنین مهارت های مدیریت استرس را تقویت کرده و با کاهش نگرانی ها و فشارهای زندگی مرتبط با فرزند کم توان ذهنی، میزان استرس را کاهش داده و زندگی زناشویی را بهبود می بخشد. این تاثیرات یکپارچه باعث ایجاد یک زندگی زناشویی پویا، هماهنگ و پر از تعاملات سالم می شوند و به زوجین این امکان را می دهد که با اطمینان به آینده ای مثبت نگاه کنند. پژوهش جامعه آماری و نمونه پژوهش از نوع تجربی با اجرای پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری بود جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجینی که به خانه سلامت شهرستان میبد مراجعه کرده بودند بود. روش نمونه گیری بر اساس نمونه گیری در دسترس بود که از بین حدود ۶۰ زوج (۱۲۰) نفر) زوجینی که در متغییر سازگاری ،زناشویی یک انحراف از میانگین نمره کمتری کسب کرده بودند تعداد ۴۰ نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه( ۲۰) نفری آزمایش و (گواه گمارده شدند از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد از ۲۰ نفر گروه آزمایش ۱۸ نفر درمان را تکمیل کردند و ۲ نفر به دلیل غیبت بیش از دو جلسه از پژوهش کنار گذاشته شدند شرکت کنندگان گروه آزمایش در ۸ جلسه ۵/۱ ساعته هفته ای یک گروه گواه در این فاصله هیچگونه مداخله ای را دریافت نکردند پس از پایان جلسه آخر و نیز یک ماه بعد از آخرین جلسه به منظور ،پیگیری گروه نمونه مجدد پرسشنامه های تاب آوری را تکمیل کردند. با کنترل تاثیر متغیر کمکی(پیش آزمون) بر روی متغیر وابسته، بین دو گروه از لحاظ همه ابعاد صمیمیت زناشویی زوجین دارای فرزند کم توان ذهنی (P<۰.۰۵) تفاوت معنادار وجود دارد. این بیانگر آن است که بین آموزش تاب آوری با گروه کنترل در بهبود ابعاد صمیمیت زناشویی زوجین دارای فرزند کم توان ذهنی تفاوت معنادار وجود دارد و باعث بهبود و افزایش ابعاد صمیمیت زناشویی زوجین دارای فرزند کم توان ذهنی در گروه آزمایش شده است.

Keywords:

تاب آوری , صمیمیت زناشویی , کم توان ذهنی