بررسی نقش عدالت ورزی و دادگری در به سامان شدن فضای جغرافیایی از دیدگاه نظامیگنجوی(مورد مطالعه: اسکندرنامه نظامی)

عدالت خصیصه ای در وجود مردمان است که آن ها را برای برقرار کردن روابط سیاسی با یکدیگر به منظور تشکیل جوامع سیاسی در یک فضای جغرافیایی، مستعد می سازد عملی عادلانه است که غایتش تامین و نگهداری سعادت و لوازم نیکبختی جامعه باشد. دیدگاه نظامی در خصوص عدل نیز، در منظومه اسکندرنامه می تواند یک سند محکم در جهت شناخت عدالت در پرتو مفاهیم جغرافیایی در بعد انسانی و مدیریتی باشد و گواه آن است که ایرانیان با این مفاهیم اشنایی دیرینه داشته اند و از سوی دیگر می توان از آنها به عنوان یک راهگشا برای حرکت رو به جلوی فضای جغرافیایی بهره برد. متناسب با این ارزش و غنا، در پیش گرفتن نگاهی متفاوت به اندیشه های نظامی در اشعارش، می تواند از اهمیت و جایگاه برجسته ای برخوردار بالش مقصود ما از پژوهش در این زمینه، بررسی نقش عدالت ورزی ودادگری در به سامان شدن فضای جغرافیایی در اسکندرنامه نظامی است که به واسطه آن می توان موجبات بهره گیری از این اثر در جهت به سامان کردن فضای جغرافیایی، تغییر نگاه نسبت به کارکرد اثار ادبی همچون اسکندرنامه و پیونددهی بین مفاهیم موجود در آن و فضای جغرافیایی به سامان را فراهم آورد و موضوعی بدیع پا به گستره جغرافیای ادبی، خواهد گذاشت.

Keywords:

عدالت ورزی , فضای جغرافیایی به سامان , نظامی گنجوی , اسکندرنامه نظامی