مقایسه اثرات دوره های مختلف تمرین هوازی بر حفاظت از سمیت قلبی ناشی از القای حاد ضد توموری ابدوکسو

مقدمه و هدف: مطالعات متعددی اثرات مسمومیت قلبی داروی ابدوکسو را بر دستگاه قلبی عروقی گزارش داده اند، اما اثرات حفاظتی دوره های مختلف تمرینات هوازی بر سمیت ناشی از دارو مشخص نیست. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثرات حفاظتی دوره های مختلف تمرینات هوازی بر سمیت ناشی از دارو مشخص نیست. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثرات حفاظتی دوره های مختلف تمرینات هوازی بر دستگاه های حفاظتی قلبی در برابر سمیت ناشی از ابدوکسو بود. روش شناسی: بدین منظور 48 سر موش صحرایی نر 10 هفته ای، به طور تصادفی به 6 گروه: 1) تمرین 3 هفته ای + سالین، 2) تمرین 3 هفته ای + ابدوکسو، 3) تمرین 6 هفته ای+ سالین، 4) تمرین 6 هفته ای+ ابدوکسو، 5)کنترل+ سالین و گروه 6) کنترل+ ابدوکسو تقسیم شدند. گروه های 1 و 2 به مدت 3 هفته (5 جلسه در هفته) با سرعت 17-15 متر در دقیقه و مدت 39-25 دقیقه و گروه های 3 و 4 به مدت 6 هفته با سرعت 20-15 متر در دقیقه و مدت 54-25 دقیقه دویدند. گروه های 2، 4 و 6 و گروه های 1، 3 و 5 به ترتیب محلول ابدوکسو را به مقدار 20 میلی گرم/کیلوگرم و محلول سالین را به مقدار 1 میلی لیتر/100 گرم وزن بدن به صورت زیر صفاقی دریافت کردند. یافته ها: پس از هموژنیزاسیون بافت قلب و اندازه گیری پروتئین شوک گرمایی (HSP70) و سوپر اکسید دیسموتاز(SOD) مشخص شد. القای ابدوکسو به طور معناداری باعث افزایش HSP70 و کاهش SOD در مقایسه با گروه کنترل+ سالین شد. اگر چه 3 و 6 هفته تمرین هوازی سبب افزایش HSP70 و SOD در مقایسه با گروه کنترل+سالین شد، اما فقط 6 هفته تمرین باعث جلوگیری از کاهش ناشی از تزریق ابدوکسودر مقادیر SOD و افزایش HSP70 در مقایسه با گروه کنترل+ ابدوکسو شد.

Keywords:

مسمومیت قلبی , سرطان , ابدوکسو , تمرین استقامتی , پروتئینهای استرسی