تاثیر مدیریت کنترل روان آبهای سطحی بر روند توسعه پایدار در جمهوری اسلامی ایران

منابع انرژی آب علاوه بر اینکه حیاتیترین عنصر در تداوم زندگی انسآن ها محسوب می شود، بلکه در مرکز فرآیند توسعه پایدار جوامع معاصر مختلف و از جمله در ایران قرار دارد و از ارکان اساسی توسعه اجتماعی و اقتصادی و محیط زیست سالم محسوب و به عنوان مهم ترین و کلیدی ترین عنصر نیاز حیات بشری و عامل حیاتی در تعاملات سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و در پایداری فرآیند توسعه ایفای نقش مینماید. روش پژوهش حاضر، مبتنی بر مطالعات کتابخآن های- تحلیلی و از نظر هدف کاربردی است. مدیریت رواناب در مناطق شهری و غیر شهری، شامل کنترل جریان هدر رفت و هرز آب ها و اصلاح شبکه های آب رسانی و زهکشی تعریف گردیده؛ سیستم های جمع آوری و کنترل آب های سطحی ناشی از بارندگی از اجزاء مهم برنامه ریزی و عمران مناطق شهری و غیر شهری هستند و هرگونه سهل انگاری در طراحی صحیح آن ها می تواند برای جوامع شهری مشکل آفرین باشد. عدم توجه به آن باعث برخی چالش های مهم در مسیر توسعه پایدار کشور می گردد. نتایج تحقیق نشان می دهند که کنترل و مدیریت روان آب های سطحی از طریق گسترش صنایع سدسازی و صنایع پائین دست سدها و همچنین ایجاد فضای سبز و پوشش های درختان جنگلی و گیاهی و انجام مجموعه اقداماتی در حوزه آبخیزداری از قبیل احداث موانعی چون سیل بندها، تاثیر بسزایی در ارتقای توسعه پایدار کشور دارند.

Keywords:

مدیریت روان آب سطحی , توسعه پایدار , مدیریت کنترل و صنایع سدسازی , سیلاب