بررسی تاثیر روش تدریس ایفای نقش در درس تعلیمات اجتماعی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

به دلیل اهمیت روش های فعال تدریس در امر یادگیری، این پژوهش در صدد برآمد تا میزان کارایی روش ایفای نقش بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را بسنجند تا گامی مثبت در جهت تشخیص و حل مسائل و نارسایی های موجود در این زمینه برداشته و به توان آموزش صحیح تدریس را که یکی از ضرورت های مهم نظام تعلیم و تربیت است، مبنا قرار دهد. از میان دانش آموزان متوسطه دختر مدارس شهر یاسوج که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ مشغول به کار بودند تعداد ۱۲۰ نفر به عنوان نمونه بر اساس جدول مورگان و کرجسی به طور تصادفی انتخاب گردید. این پژوهش با توجه به هدف کاربردی، از نظر گردآوری داده ها میدانی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی و تصادفی ساده می باشد. از دو پرسشنامه روش تدریس ایفای نقش و پیشرفت تحصیلی برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. یافته های آزمون رگرسیون نشان دادند که روش تدریس ایفای نقش به عنوان متغییر قوی برای پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش اموزان به شمار می آید. در نتیجه، روش تدریس ایفای نقش در درس تعلیمات اجتماعی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مدارس شهر یاسوج موثر است.

Keywords:

روش تدریس , ایفای نقش , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان