بررسی معماری بومی در مجتمع مسکونی (مطالعه موردی: فضای داخلی در فرهنگ اندونزی)

معماری برای نیاز بشر به سرپناه، پدید آمد و با شتاب به بیان و تعبیری اساسی از مهارت های فنی و اجتماعی تبدیل شد. امروزه به دلیل هجوم فرهنگ های غیربومی و الگوی مصرفی جهان پیشرفته، فرهنگ نوگرایی و تجددطلبی جای فرهنگ اصیل و سنتی را گرفته است. ازاین رو، در مناطق بومی مختلف بدون در نظرگرفتن اصول و قواعد ارزشمند معماری به جای مانده از پیشینیان ساختمان هایی پدید آمد که نه تنها احساس امنیت، رضایتمندی و حریم های فرهنگی ما را درهم شکست بلکه از لحاظ کیفیت ساخت نیز بهره ای نبرده‎اند. اندونزی فرهنگ باتیک زیادی دارد. هر منطقه الگوی باتیک خاص خود را دارد. یکی از صنایع معروف باتیک با الگوی خاص باتیک لاسم است. این الگوی خاص Lasem برای هدف پایداری باید حفظ شود. در این پژوهش سعی شد لاتوهان به عنوان یکی از الگوهای خاص در لاسم در فضای داخلی مسکونی اعمال شود. هدف از این مطالعه حفظ پایداری الگوی باتیک لاسم می باشد. در راستای بنای بومی لاسم که به عنوان مطالعه موردی استفاده می شود. این ساختمان به عنوان یک ساختمان سبز و یک ساختمان پایدار شناخته شده است. کاربرد الگوی باتیک در خانه داخلی در راستای هدف حفظ ساختمان و داخلی. بیان مسئله تحقیق این است که چگونه می توان الگوی باتیک لاتوهان لاسم را در ساختمان مسکونی برای اهداف پایدار به کار برد. هدف پژوهش، بکارگیری الگوی لاتوحان در فضای داخلی به عنوان سیستمی پایدار در معماری بومی مسکونی واقع در لاسم است. این پژوهش با استفاده از روش کیفی می باشد. محل سکونت خانواده هندری به عنوان مطالعه موردی برای اعمال لاتوهان لاسم در فضای داخلی. این خانه یک ساختمان خوب قدیمی استعماری با معماری سبز است. نتیجه این مطالعه حاکی از آن است که ساختمان مسکونی معماری بومی مکان مناسبی برای اعمال الگوی خاص لاتوحان با هدف پایدار است.

Keywords:

معماری بومی , مجتمع مسکونی , فضای داخلی , پایدار , اندونزی , فرهنگ.