تحلیل طراحی معماری و افزایش مهارت توانایی در دانشکده های معماری و طراحی سازه های مدرن (مطالعه موردی: از یادگیری تا سازنده گرای)
Publish place: 1th. International Conference on Design in Civil Engineering, Architecture and Urban Planning
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 68
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
DCAUCONF01_061
تاریخ نمایه سازی: 15 فروردین 1403
Abstract:
در فرآیند آموزش معماری، هدف اصلی یادگیری و به کارگیری موثر آن است؛ زمانی آموزش به صورت صحیح انجام می گیرد که یادگیری معنادار و کاربردی جهت افزایش مهارت و توانایی صورت پذیرفته باشد؛ این مسئله مهم در رشته معماری با یادگیری مهارت محور در مکان کارگاه معماری میسر می شود. آموزش موثر و کاربردی سازه ها بخش مهمی از فرآیند آموزش در همه مقاطع تحصیلی رشته معماری است. برای دستیابی به این مسئله مهم، آموزش هدفمند درس سازه های نو و به کارگیری موثر و کارآمد در فرایند طراحی برای افزایش مهارت توانایی در دانشکده های معماری ضروری به نظر میرسد. هدف این تحقیق، تبیین راهکار آموزشی کارآمد در جهت ارتقای توانایی طراحی معماری مبتنی بر یادگیری طراحانه و تکنولوژیهای نوین سازهای است. این راهکار علمی، برآیند دوجانبه توسعه توان طراحی و اتخاذ رویکرد سازنده گرایی در یادگیری تعامل گرای دانشجویان معماری است. در همین راستا این پژوهش با هدف بررسی میزان اثرگذاری همزمانی و هم مکانی در یکپارچگی سازه های مدرن و توانایی طراحی معماری دانشجویان شکل گرفته است. روش تحقیق ترکیبی متوالی بر اساس راهبرد شبه آزمایشی، مبنای این پژوهش است. آزمون پژوهش در دو مرحله (پیش آزمون) پایلوت (و پسا آزمون) اصلی (در کارگاه طراحی معماری به عنوان محیط یادگیری سازنده گرای تعاملی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق از دانشجویان کارشناسی از ترم چهارم به بعد و دانشجویان ترم سوم به بعد در مقطع کارشناسی ارشد معماری در اکثر دانشگاه ها داده های پژوهش بر مبنای مولفه های اصلی تحقیق و آزمونهای متوالی و بر پایه ملاک های داوری گردآوری شده و تحلیل داوری، مورد سنجش و ارزیابی نهایی قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان میدهد یادگیری همزمان سازه های مدرن در مکان مشترک آتلیه طراحی به صورت عملی، میتواند باعث ارتقای مولفه های اصلی آموزش و توانایی طراحی و محاسبه گردد.
Keywords:
Authors
سایه نعمت اللهی
دانشجوی کارشناسی پیوسته معماری، دانشگاه پیام نور تبریز، ایران
مهدیه مخبر تکمه داش
دانشجوی کارشناسی ناپیوسته مهندسی حرفه ای معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران
بهاره جودت
فارغ التحصیل کارشناسی پیوسته مهندسی معماری، موسسه آموزش عالی اسوه، ایران
پیمان خوش بیان کژدهی
کارشناس ارشد مهندسی معماری، مدرس دانشگاه، ایران