بررسی مرمت و تاریخ هنر در معماری مذهبی سنتی (نمونه موردی: مسجد آیاش شیخ محتین در آنکارا)

آفرینش زیبایی در هنرایران براصل تزئین استوار است.می دانیم یکی از ویژگی های معماری اسلامی تزئیناتی که ی توان، در دیوارها و سطوح داخلی و خارجی بنا است و به دیگر عناصر معماری روح می بخشد نام ببریم، عامل اصلی تکوین هنر اسلامی و زیبایی خیره کننده معماری تزئنیاتی است که رفته رفته به قدمت آن، باعث چشم گیری و نشان دهنده هنر معماری ایرانی در بناهای تاریخی می باشد. در این تحقیق، مسجد شیخ محتتین در منطقه ایاش آنکارا از نظر ویژگی های معماری سنتی مورد بررسی قرار گرفته و مرمت های انجام شده توسط اداره منطقه ای بنیادهای آنکارا در سال های ۲۰۱۸-۲۰۱۹ مورد بحث قرار گرفته است. این مسجد که متعلق به اداره کل بنیاد است و هیچ کتیبه ساختمانی ندارد، قدمت آن به قرن شانزدهم باز می گردد. مسجد آخرین فضای جماعت ندارد و دارای پلانی مستطیل شکل عرضی است. دیوارهای مسجد تا سطح حوض از سنگ قلوه سنگ و دیوارهای بدنه با تکنیک سنگ تراشی با تیرهای چوبی و آجر گلی ساخته شده است. مصالح سنتی مانند قلوه سنگ، آجر گل و چوب به طور گسترده در سازه استفاده می شود. در فضای داخلی مسجد از چوب در عناصر ساختمانی مانند تیرهای چوبی و تیرهای قسمت زنانه، منبر، پوشش کف و سقف استفاده می شود. محراب گچی ویژگی های مساجد سنتی قرن هجدهم آنکارا را دارد. مسجد سیح المحیطین از نظر معماری سنتی و تاریخ هنر مورد بررسی قرار گرفت و داده های به دست آمده در آخرین مرمت و تکنیک های مرمت کاربردی در این مقاله مورد بحث قرار گرفته است. مسجد سیح محتین یکی از نمونه های معماری مذهبی سنتی و تاریخی است که با بررسی این بنا بر آن است تا به متخصصان این حوزه کمک کند. چرا که انتقال این بناها به نسل های آینده یکی از مهمترین مشکلات در زمینه حفاظت است. برای این منظور، متون و آرشیو مسجد جستجو و مطالعات میدانی در مرحله مرمت انجام شد. این مطالعه از نظر کاربرد آن در آثاری که در معماری سنتی مذهبی باید انجام شود حائز اهمیت است.

Keywords:

معماری مذهبی , مرمت , تاریخ هنر , آنکارا , مسجد آیاش شیخ محتین , تزئینات.