آموزش و یادگیری در خلاقیت معماری و پیشرفت تکنولوژی

امروزه دغدغه بسیاری از معماران و منتقدین آموزش معماری این است که دانشکده های معماری توانایی آن را ندارند تا دانشجویان خلاق و نوآور را وارد عرصه کار کنند. در باب این مشکل اگر چه پژوهشگران و اساتید معماری فعالیتهای چشمگیری انجام داده اند اما این راه حل ها محدود به مسئله آموزش معماری است و این مسئله با رویکرد توجه به فضاهای آموزش معماری کمتر مورد تحلیل و پژوهش قرار گرفته است. سرعت سریعی که در دهه های اخیر پیشرفت های تکنولوژیکی توسعه یافته است، روی عملکرد معماری بسیار تاثیر گذاشته است و بنابراین تاثیر مستقیمی در آموزش معماری داشته است. خط اصلی تحقیق برای کشف همگرایی بین این پیشرفت های تکنولوژیکی و تجربه عملی برای پرورش تفکر خلاق در آموزش معماری باز باقی می ماند. هدف این پروژه پرورش تفکر انتقادی و خلاق دانش آموزان با «انجام» از طریق توسعه مدل هایی بود که به نوبه خود به درک مفاهیم نظری، نقاشی ها و مدل سازی رایانه ای بیشتر کمک می کرد. خلاصه پروژه با مدل تراز سازنده تهیه شد. علاوه بر این، مهارت های پژوهشی دانش آموزان از طریق مدل سازی اکتشافی و تکراری و همچنین طراحی اجزای سفارشی برای توسعه سیستم های مدولار بیشتر شد - دومی با کمک فناوری مدرن مانند ماشین های CNC و چاپگرهای سه بعدی. علاوه بر این، دانش آموزان یک نمونه اولیه در مقیاس ۱:۱ ساختند که آنها را با دانش در مورد خواص مواد و امکانات، ساخت و فناوری های ساختاری و همچنین تحقیقات بیشتر و درک سیستم های ساختاری پیچیده تر توانمند ساخت. این مقاله اثربخشی پروژه ها را به عنوان یک تمرین آکادمیک برای پرورش خلاقیت در آموزش معماری تحلیل و مورد بحث قرار می دهد. یافته های این پروژه آموزشی به رهبری پژوهش برای اطلاع رسانی بیشتر در مورد روش های تدریس، ارزیابی و محتوا در ماژول فناوری معماری و روش های ساخت برنامه مارس در دانشگاه ناتینگهام ترنت بسیار ارزشمند بوده است.

Keywords:

آموزش , یادگیری , خلاقیت , معماری , دانش آموزان , سیستم های مدولار.