نقش معلم در توسعه تربیت اجتماعی و فردی و فرهنگی دانش آموزان ابتدایی

انسان موجودی است که با جبرهای گوناگونی همراه است ؛ یعنی رفتارهایی که از خود بروز می دهد تحت تاثیر عواملی است که از پیش از تولد و دوران انعقاد نطفه تا محیط ، تغذیه و وراثت ، در او موثر بودهاند. هر چه آدمی بتواند بر این جبرها فایق آید، تربیت او بهتر و صحیح تر است .اساسا کار معلمان و دست اندرکاران تعلیم و تربیت این است که بتوانند این عوامل جبری را به نحو احسن به فرد منتقل کنند یعنی وراثت خوب، محیط مناسب ، تغذیه حلال و تربیت درست را برای او ایجاد کنند تا زمینه انتخاب آزاد و آگاهانه او فراهم آید یا اینکه اگر کسی عوامل جبری نامناسبی او را احاطه کردهاند، معلم به گونه ای عمل کند که بتواند تاثیر این عوامل را بشکند و از آن میان، راه درست را بنمایانداگر. شخصیت معلم دارای صفات انسانی از قبیل : مهرورزی، نوعدوستی ، درست کاری، همکاری، خویشتن داری و ایمان باشد، طبعا تقلید از چنین ویژگی هایی ، سلامت روانی کودک و امنیت آینده جامعه را تضمین خواهد کرد. با این توصیف ، معلم «» به عنوان یکی از مهم ترین الگوهای مورد وثوق جامعه ، نقش بسیار ساسی ح در رفتار افراد جامعه ، به ویژه در میان دانش آموزان داشته و آموزش و پرورش نیز بیش از هر زمان دیگری به عنوان رکن اصلی توسعه و بالندگی اجتماعی و فرهنگی جامعه قلمداد شده و به منزله قدرتمندترین ابزار شکل دهی آینده یک کشور و پایداری و تداوم تاریخ و فرهنگ یک جامعه به شمار می رود. بنابراین بایدپذیرفت که کیفیت و قابلیت های معلمان شاغل در نظام آموزشی ، آیینه تمام نمای کیفیت آموزش و پرورش آن جامعه اند.

Keywords:

شخصیت معلم , توسعه و بالندگی , تربیت فرهنگی , تربیت اجتماعی