بررسی و تحلیل فناوری و نسبت آن با نظریه های انسان شناختی در تعلیم و تربیت

از دیدگاه پیش از مدرن با انسان شناختی تقدم روح بر جسم در انسان فناوری را در دسته عقل عملی ، در دوره مدرن با انسان شناختی سوبژکتیویستی فناوری را امری خنثی ، طبیعی و در جهت گسترش اعضای بدن، در اگزیستانسیالیست با انسان شناختی تقدم وجود بر ماهیت ، فرافرمان آوری، و در پست مدرن با دید نفی کلیت ها به مثابه نوعی ایدئولوژی و گفتمان یافته شد.در یافته سوال دوم، نسبت فناوری با انسان، در دوره پیش مدرن عدم دخالت فناوری در امور فرهنگی و اجتماعی ، در دوره مدرن، نسبت تکنیکی انسان با فناوری و تاثیر فناوری بر تمامی امور زندگی انسان به صورتی که حتی عدم تجسد، روحانیت و تکامل تکنیکی ، فرهنگ و ارزش های تکنولوژیکی ، سوبژکتیوه مجازی، و تولید فرا انسان از طریق دنیای مجازی یا دانش فناوی های جدید از تاثیرات استفاده از فناوری در انسان شناختی مدرنیسم ، در تفکر اگزیستانسیالیست نسبتی تکنیکی و دور افتاده از تفکر معنوی و در تفکر پست مدرن حل شدن تئوری ها و گفتمان های انسانی در روابط وانمودگی یافته شد. در یافته های سوال سوم مدرنیسم و رفتارگرایی و پراگماتیسم از جمله موافقان فناوری می باشند که از جمله دلالتهای تربیتی آن ها تاثیر فناوری در پرورش تفکر انتقادی، افزایش سرعت حرکت آموزش و پرورش به سمت روش های نوین ، یادگیری مادام العمر،آموزه های مردم سالاری، افزایش آزادی و بهبود یادگیری الکترونیکی می باشد. اگزیستانسیالیست ها و پست مدرن ها از جمله منتقدان فناوری می باشند که از جمله دلالتهای تربیتی آن ها کنترل تکنولوژیک جهان اجتماعی ، تغییر در مبانی و فرضیه انسان شناسی ، دور کردن انسان از جهان واقعی ، از خود بیگانگی انسان، تغییر فلسفه ، به خطر افتادن ارزش های مهم انسانی می باشد. راهکارهای تربیتی در رهایی از سلطه فناوری در نظر اگزیستانسیالیست پرورش پرسش گری مداوم از طریق هنر و شعر و از نظر پست مدرن ها، تغییر تاکید از مراقبت از خود بر شناخت خود، پرورش خیال ورزی یا خلاقیت می باشد

Keywords:

فناوری , نظریه های انسان شناختی , تعلیم و تربیت