بررسی اثرگذاری فنون تدریس نوین با استفاده از قصه گویی بر بهبود هوش کلامی دانش اموزان

قصه و قصه گویی از دیرباز سرشار از پند و اندرزهای تربیتی و نکات زندگی ساز برای انسان بوده است . مادربزرگها برای نوههای خود قصه می گفتند و بدین وسیله راه و رسم رفتار با مردمان و روش زندگی را به آنها می آموختند. اولیای خانه و مدرسه باید قصه گویی را در برنامه تربیتی خود قرار دهند. همه ما در کودکی علاقه مند به شنیدن داستان های مختلف قبل از خواب بودیم . قصه گویی والدین برای کودکان نه تنها سرگرم کننده است ، بلکه دارای مزایای بی شماری در رفتار و آینده کودک نیز است . تاثیر قصه گویی بر زندگی و آینده ی کودک یک امر ثابت شده است به طوری که امروزه کارشناسان برای برخورد با کودکان پرخاشگر و لجباز روش قصه درمانی را پیشنهاد می کنند. قصه گویی به عنوان یک وسیله تعلیمی می تواند کودکان را به کشف معنای منحصر به فرد بودن خود ترغیب کند و توانایی آنها را برای برقراری ارتباط واقعی بین افکار و احساسها افزایش دهد. مهارت های کلامی می تواند توانایی دانش آموزان را برای حل و فصل تعارض بین فرد به صورت آرام وتوام با بحث و گفتگو افزون سازد(تعاملات بین فردی ). بیان داستان ونیز گوش دادن به آن، کودکان را به بهره گیری از تخیلاتشان تشویق می کنند(تجسم وتصویرسازی ذهنی ). این تخیل قوی می تواند اعتماد به نفس و انگیزش شخصی را در دانش آموزان افزایش دهد زیرا آنان خود را برای نیل به امیال و آرزوهایشان شایسته و توانا تصور میکنند. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی اثرگذاری فنون تدریس نوین با استفاده از قصه گویی بر بهبود هوش کلامی دانش اموزان انجام یافته است .

Keywords:

آموزش و پرورش , تدریس , قصه گویی , هوش