بررسی اثربخشی آموزش مثبت نگری برافزایش احساس تعلق به مدرسه و پیشرفت تحصیلی در میان دانش آموزان مقطع اول شهر خرمدشت

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مثبت نگری بر احساس تعلق به مدرسه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع اول شهرخرمدشت بوده است . روش پژوهش حاضر، یک روش نیمه آزمایشی بود. این روش به صورت پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه (آزمایش و گواه) انجام گرفت .در این پژوهش جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر مقطع اول شهر خرمدشت در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بوده است . که از جامعه مذکور ۳۰ نفر به روش تصادفی خوشه ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای استفاده شده در پژوهش حاضر پکیچ ۹ جلسه ای آموزش مثبت نگری ، پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه (بری،بتی ،وات ،۲۰۰۴) و معدل دانش آموزان به عنوان بررسی معیار پیشرفت تحصیلی بودند. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد در سطح معناداری ۰۵/۰ آموزش مثبت نگری ،احساس تعلق به مدرسه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را افزایش می دهد.

Keywords:

آموزش مثبت نگری , احساس تعلق به مدرسه , پیشرفت تحصیلی