بررسی تاثیر آموزش خود دلگرم سازی برسازگاری اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان قروه

سازمانهای آموزشی از جمله مدارس برای اینکه بتوانند در عرصه رقابت به نیازهای روزافزون جامعه پاسخ گو باشند، ضروری است که روند بهبود خود را تحقق بخشند؛ تحقق یافتن این امر وابسته به توجه به نیازها و انگیزههای معلمان در مدارس است ، زیرا معلمان به منزله عنصری موثر در تشکیل سازمانهای آموزشی و به تبع آن در فرایند آموزش و یادگیری برای تحقق بخشیدن به اهداف آموزش و پرورش رسالتی مهم به عهده دارند از این رو هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش خود دلگرم سازی برسازگاری اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه ی دانش آموزان مقطع ابتدایی قروهدر سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ است که شامل ۱۸۴۷ دانش آموز است . از طریق جدول مورگان ۳۰۴ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه ها استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که هرچند کل مدل از برازش نسبی برخوردار بود و ضرایب همبستگی از آموزش خود دلگرم سازی به سوی سازگاری اجتماعی معنی دار بود،

Keywords:

آموزش خود دلگرم سازی , سازگاری اجتماعی , دانش آموز