ارایه مدل علی ارتباط اثر بخشی آموزش همدلی و آموزش مدیریت خشم بر میزان قدرت ارتباطات و پذیرش اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی

کمبود تعاملات اجتماعی و پذیرش اجتماعی دانش آموزان سبب ایجاد و همچنین تشدید کننده مشکلات دانش آموزان خواهند بود که نیاز به روشهای آموزشی جهت بهبود این دو متغیر در تمامی دوره های زندگی به خصوص کودکی بیش از پیش احساس می گردد. هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش همدلی و آموزش مدیریت خشم بر میزان قدرت ارتباطات و پذیرش اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان سردشت بود. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر سردشت است که در مدارس شهر سردشت مشغول به تحصیل بودند. نمونه مورد مطالعه شامل ۶۰ نفر از دانش آموزان دبستانی شهر سردشت که به صورت در دسترس از میان کلیه دانش آموزان شهر سردشت انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه ۳۰ نفره گروه کنترل ۳۰ نفر و گروه آزمایش ۳۰ نفر گمارده شدند و تحت آموزش همدلی و مدیریت خشم که در قالب ۸ جلسه یک و نیم ساعته و هفته ای یکبار برگزار میشد قرار گرفتند جمع آوری داده ها پرسشنامه قدرت ارتباطات بارتون (۱۹۹۰) و اساس بر پرسشنامه پذیرش اجتماعی کروان و مارلو (۱۹۹۷) انجام گرفت تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای آزمونها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی شامل اطلاعات جمعیت شناختی و استنباطی (تحلیل کوواریانس انجام شد و برای مقایسه تفاوت اثر بخشی مداخله از تحلیل واریانس استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که آموزش همدلی و مدیریت خشم بر قدرت ارتباطات و پذیرش اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان سردشت تاثیر معناداری دارد. بنابراین میتوان نتیجه گیری نمود که توجه به آموزش همدلی و مدیریت خشم بر متغیرهای قدرت ارتباطات و پذیرش اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان سردشت از اهمیت ویژه ای برخوردار است و به کارگیری آموزشهای همدلی و مدیریت خشم در کنار دوره های آموزش تحصیلی برای دانش آموزان میتواند باعث افزایش قدرت ارتباطات و پذیرش اجتماعی دانش آموزان گردد.

Keywords:

همدلی مدیریت خشم پذیرش اجتماعی , سردشت