تحلیل و بررسی انواع سیستم های لوله ای به عنوان رویکرد طراحی سازهای در ساختمانهای بلند

سیستم های سازه ای در ساختمانهای اوایل قرن بیستم اساسا برای مقاومت در برابر بارهای عمودی طراحی شده بودند. امروزه به لطف پیشرفت های صورت گرفته در این زمینه و مصالح با مقاومت بالا، با افزایش ارتفاع ساختمانها و کاهش وزن آنها، بارهای جانبی ناشی از باد و زلزله به بارهای اولیه بویژه در ساختمانهای بلند تبدیل شده و بیش از پیش مورد توجه قرار می گیرند. در نتیجه ، برای مهندسان سازه، ارائه استحکام برای مقاومت در برابر بارهای جانبی در ساختمانهای بلند، اعم از باد یا زلزله ، به یک ورودی ضروری در طراحی سیستم های سازهای جدید تبدیل شده است . با توجه به پیشرفت در فناوری کامپیوتر، مصالح ساختمانی و طراحی سازه، سیستم های سازهای ساختمانهای بلند بسیار فراتر از سیستم قاب صلب رفته است . با افزایش ارتفاع ساختمانها، انتخاب سیستم سازهای کاهش می یابد. در حالی که انتخاب سیستم سازه ای در ساختمانهای کوتاه مرتبه قابل توجه است ، گزینه های جایگزین در انتخاب یک سیستم سازهای به دلیل محدودیت های اعمال شده توسط ارتفاع ساختمانها محدود می شوند. بنابراین به خصوص در ساختمانهای بلند باید طراحی معماری و سازه را با هم در نظر گرفت . بنابراین ، با توجه به اهمیت نقش سازه در ساختمانهای بلند، در این تحقیق سعی شده است تا با استفاده از مطالعه و مرور منابع اطلاعات علمی ، رویکرد طراحی سازهای مورد توجه قرار گیرد و از میان رویکردهای سازهای موجود به مهمترین آن یعنی سیستم های لوله ای پرداخته شود. در این مقاله ، سیستم های لوله ای از رویکردهای طراحی سازهای در ساختمانهای بلند به سه گروه اصلی "لوله قابی "، "لوله خرپایی " و "لوله دسته بندی شده" تقسیم بندی شده اند که در اینجا به تشریح آنها پرداخته شده است .

Keywords:

ساختمان بلند , سیستم سازه ای , طراحی سازهای , سیستم های لوله ای