تاثیر ارتقا پیاده روها بر سامت روان و امنیت شهروندان(نمونه موردی: شهر صدرا)

توسعه بی رویه شهری، افزایش وسایل نقلیه و زوال محیط زیست، اثرات زیانباری را بر ساختار محیطی- کالبدی شهر و در نتیجه سامت جسمی- روانی شهروندان وارد کرده است. وابستگی مفرط شهروندان به اتومبیل و کم تحرکی در اقشار مختلف از بیماری های مزمن شهری و محیطی هستند. بنابر این شناسایی اثرات نامطلوب توسعه شهری بر سامت عمومی شهروندان و ارتقای زندگی سالم شهری ضروری است. گسترش روزافزون توجه به ایجاد محدودههای پیاده بعنوان یکی از بهترین، کم هزینه ترین، در دسترس ترین و مورد توجه ترین فضاهای تفریحی و گذران اوقات فراغت در تمامی شهرهای دنیا است. انواع فعالیتهای موجود در محدوده های پیاده با توجه به مقیاس آنها متناسب با نیازهای زمانی کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت استفاده از فضا می باشد. هدف این تحقیق بررسی کیفیات مختلف عوامل کالبدی- اجتماعی- محیطی- عوامل رفتاری و تاثیر آن بر پیاده روی و ارتقا سلامت جسمی-روانی شهروندان می باشد، فارغ از اینکه کدام یک از این عوامل تاثیر بیشتری بر میزان پیاده روی اشخاص دارد و این موضوع نیز هدف دیگری است که در این مقاله دنبال می شود. معیارها و موارد موردبررسی در این پژوهش از منابع داخلی و خارجی استخراج شده و با مطالعات کتابخانه ای و تحقیقات میدانی، تهیه پرسشنامه و استفاده از نرم افزار spssمورد تحلیل واقع شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که از بین عوامل مختلف تاثیرگذار بر روی سلامت، عوامل اجتماعی رابطه نزدیکی با میزان سلامت جسمی- روانی شهروندان را در محدوده شهرک صدرا شیراز، داراست.

Keywords:

سلامت , فعالیت فیزیکی , پیاده روی , محیط شهری , طراحی شهری.