مقایسه اثر ۴ هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر بیان ژن عضلانی فاکتور بازدارنده لوسمی در موش های صحرایی تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب

سابقه و هدف: فاکتور بازدارنده لوسمی (LIF) میوکینی است که تحت تاثیر اضافه وزن قرار گرفته و دارای اثرات التهابی و مخرب است. از آنجایی که ورزش باعث کاهش وزن اضافی می شود، هدف از این مطالعه تاثیر تمرینات هوازی و مقاومتی بر بیان ژن عضلانی LIF در موش های صحرایی تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب می باشد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۳۲ موش صحرایی به طور تصادفی به چهار گروه کنترل سالم، کنترل چاق، چاق+ ورزش هوازی و چاق+ تمرین مقاومتی تقسیم شدند. تمرین به مدت ۴ هفته با شدت هوازی متوسط ۵۰) تا ۶۵ درصد (VO۲max انجام شد. برای تمرین مقاومتی نیز موشها برای بالا رفتن از نردبان آموزش داده شدند (ارتفاع ۱۱۰ سانتیمتر، شیب ۸۰ درصد و فاصله بین میله های نردبان ۲ سانتیمتر) که بر اساس تعیین حداکثر یک تکرار است. یک رژیم غذایی پرچرب با ۴۰ درصد چربی، ۱۳ درصد پروتئین و ۴۷ درصد کربوهیدرات تهیه شد و تا زمانی که موش ها به محدوده چاقی رسیدند ادامه یافت. نمونه بافت از عضله گلوتئوس گرفته شد.یافته ها: بیان LIF در گروه کنترل چاق نسبت به گروه کنترل سالم افزایش معنیداری داشت .(P=۰/۰۳۹) بیان LIF در گروه تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل چاق کاهش معنیداری داشت .(P=۰/۰۴۶) تفاوت معنی داری بین گروه تمرین هوازی نسبت به گروه کنترل چاق وجود نداشت .(P=۰.۰۵۹) تفاوت معنی داری بین دو گروه تمرین هوازی و مقاومتی از نظر FSTL-۱ وجود داشت .(P=۰/۰۴۲)نتیجه گیری: به نظر میرسد تمرین مقاومتی در مقایسه با ورزش هوازی تاثیر بیشتری بر بیان LIF در عضلات نمونه های چاق دارد.

Keywords:

تمرین ورزشی , میوکین ها , چاقی