تاثیر الکترواستیمولاسیون کل بدن بر توده ی عضلانی و چربی شکمی زنان بزرگسال لاغر، کم تحرک و مسن
Publish place: The first international sports physiology conference
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 23
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SPORTU01_059
تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1403
Abstract:
مقدمه: هدف اصلی این مطالعه تعیین تاثیر ۱۲ ماه تمرین الکترومیوستیولاسیون کل بدن (WB-EMS) بر توده عضلانی آپاندیکولار و توده چربی شکمی در افرادی که نمیتوانند یا نمیخواهند ورزش معمولی انجام دهند و در معرض خطر سارکوپنی و چاقی شکمی بودند خواهد بود.روش کار: ۴۶ زن لاغر، غیرورزشی (میزان فعالیت کمتر از ۶۰ دقیقه در هفته)، سالخورده ۷۵ ± ۴) سال) با چاقی شکمی بر اساس معیارهای فدراسیون بین المللی دیابت به طور تصادفی در یک گروه WB-EMS قرار گرفتند. ترکیب کل بدن و منطقهای بدن با استفاده از جذب سنجی اشعه ایکس با انرژی دوگانه برای تعیین توده عضلانی آپاندیکولار، توده عضلانی بالای ساق، توده چربی شکمی و توده چربی بالای ساق مورد ارزیابی قرار گرفت. حداکثر قدرت اکستنسورهای پا به صورت ایزومتریک توسط صفحات نیرو تعیین شد.نتایج: پس از ۱۲ ماه، تفاوت های بین گروهی قابل توجهی برای توده عضلانی آپاندیکول ۰/۵ ± ۲/۰)٪ برای گروه WB-EMSو ۰/۸ ± ۲/۰٪ برای گروه کنترل (p=۰/۰۲۵ تشخیص داده شد. و برای توده چربی شکمی هم - ۱/۲ %±% ۵/۹) درصد برای گروه WB-EMS و %۲/۴ ±% ۵/۸ درصد برای گروه کنترل (p=۰/۰۳۸ تشخیص داده شد. علاوه بر این، توده عضلانی بدون چربی بالای ساق در گروه WB-EMS به طور مطلوب تغییر کرد ۰/۵ ± ۲/۵) درصد در مقابل ۰/۹ ± ۱/۹ درصد، در گروه کنترل p=۰/۰۳۳ )، در حالی که اثرات برای توده چربی بالای ساق پا غیر قابل توجه بود ۰/۸ ± ۳/۵)٪ برای گروه WB-EMS در مقابل ۲/۶ ± ۱/۰٪ برای گروه کنترل .(p=۰/۰۵۰ با توجه به پارامترهای عملکردی، اثرات قدرت اکستنسور پا دوباره قابل توجه بود، با تغییرات مطلوب تر (در گروه WB-EMS ۹.۱٪- ۱۱ .۲ ٪ و ۸/۱ ± ۱/۰ ٪ در گروهکنترل (p= ۰/۰۱۰نتیجه: به طور خلاصه، WB-EMS اثرات مثبتی بر پارامترهای سارکوپنی و تجمع چربی منطقه ای نشان داد. علاوه بر این، با توجه به پذیرش خوب این فناوری توسط این گروه سالمندان غیرورزشی که در معرض خطر سارکوپنی و چاقی شکمی قرار دارند، WB-EMS ممکن است جایگزین بهتری برای افزایش تودهی عضلانی و کاهش چربی باشد.
Keywords:
Authors
نگین شاکر
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه محقق اردبیلی
معرفت سیاه کوهیان
استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
باقر شجاع انزابی
دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران