چگونه توانستم تربیت دینی را در دانش آموزان کلاسم تقویت نمایم ؟

تربیت دینی عبارت است از شکوفایی فطرت های الهی در رفتار، گفتار و اخلاق انسان. زمانی ما نسلی جامع تربیت خواهیم کرد که هم استعداد های عمومی و هم فطرت های الهی او را شکوفا سازیم. وظیفه والدین و معلمان در تربیت دینی افزایش آگاهی ها، مهارت ها و توانمندی ها است. صبر، استمرار و روش مندی فرمول صحیح در فرآیند تربیت است. تربیت دینی یعنی شناخت آموزه های دین، تبدیل این شناخت ها به باورهای قلبی و به کاربستن این باورها در رفتارهای فردی و اجتماعی. در نتیجه، افراد در فرایند تعلیم و تربیت دینی، به گونه ای تربیت می شوند که در گرایش هایشان نسبت به زندگی، اعمال و تصمیم هایشان و در برخورد با تمام امور، همواره حاکمیت ارزش های الهی را احساس کنند. در چنین نظامی علاوه بر ایجاد نظم ذهنی، دانش آموزان به گونه ای تربیت می شوند که دانش را صرفا برای ارضای کنجکاوی های فکری یا منافع دنیوی کسب نمی کنند، بلکه منطقی و متقی بار می آیند و فراهم آوردن موجبات رفاه مادی، معنوی و اخلاقی خانواده، ملت، خود و دیگران را وجهه ی همت خویش قرار می دهند. تربیت دینی دانش آموزان می تواند از طریق دروس دینی و مذهبی در مدارس، مراسم و رویدادهای مذهبی، و فعالیت های خیریه و اجتماعی باشد. این تربیت به دانش آموزان کمک می کند تا ارزش هایی مانند ایمان، اخلاق، تواضع، بخشندگی، احترام به دیگران و تعلق به جامعه را درک و تقویت کنند. هدف اصلی تربیت دینی دانش آموزان، ارتقای ارزش های دینی در آن هاست. این تربیت می تواند به دانش آموزان کمک کند تا در مواجهه با چالش های زندگی، تصمیم گیری های صحیح و مبنی بر اصول دینی بگیرند و به عنوان شهروندانی مسئول و متعهد به جامعه فعالیت کنند. با توجه به مهمیت تربیت دینی دانش آموزان، نیاز به برنامه ها و روش های مناسب برای اجرای این تربیت احساس می شود. این برنامه ها باید بر اساس اصول دینی و با توجه به نیازهای دانش آموزان طراحی شده و از روش های فعال و تعاملی استفاده کنند. همچنین، این برنامه ها باید به دانش آموزان کمک کنند تا از ارزش ها و اصول دینی خود در زندگی روزمره استفاده کنند و به عنوان مدل هایی برای دیگران عمل کنند. اینجانب در این اقدام پژوهی تصمیم گرفتم با اتخاذ شیوه های کارآمد و مناسب تربیت دینی را در دانش آموزانم تقویت نمایم.

Keywords:

رفتار , تربیت دینی , دانش آموزان