بررسی عملکرد، میکروبیولوژی روده و پارامترهای خونی، متعاقب افزودن پروبیوتیک و آنتی بیوتیک به جیره غذایی جوجه گوشتی نژاد آرین

مصرف بی رویه آنتی بیوتیک سبب افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی و انتقال ژنهای مقاوم آنتی بیوتیکی از حیوان به انسان می گردد، به همین جهت بایستی جایگزین های مناسبی را برای آنتی بیوتیک ها یافت تا این عوامل به حداقل برسد که آزمایش حاضر همین هدف را دنبال کرده است .از ۴۲۰ قطعه جوجه گوشتی نژادآرین یک روزه به مدت ۴۲ روز در قالب طرح کاملا تصادفی با ۷ تیمار، ۳ تکرار و ۲۰ قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره ی شاهد و سه سطح پروتکسین و ویرجینامایسین ۱۰ درصد(۲۵/۰،۵/۰و۷۵/۰) بودند که در پایان آنالیز داده ها با روش GLM و مقایسه میانگین ها با آزمون چند دامنه ای دانکن انجام شد. در کل دوره پرورش ، مقدار خوراک مصرفی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی حاوی پروتکسین و ویرجینامایسین، نسبت به شاهد کاهش یافت (۵/۰>p). اثر پروتکسین بر وزن زنده، لاشه آماده طبخ و میانگین افزایش وزن روزانه معنی دار بود، به طوری که در تیمارهای حاوی پروتکسین وزن زنده و لاشه آماده طبخ بالاتر از شاهد بود(۵/۰>p). تیمار حاوی ۵/۰ درصد پروتکسین بالاترین وزن زنده و وزن لاشه آماده طبخ را داشت(۵/۰>p). غلظت فرآسنجه های خونی گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید، لیپوپروتئین های با دانسیته بالا، پایین و بسیار پایین و نیتروژن اوره ای خون تحت تاثیر قرارگرفتند بالاتر از شاهد بود (۵/۰>p). بنابراین نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اثر پروبیوتیک نه تنها با آنتی بیوتیک برابراست ، بلکه در مواردی اثرات بهتر و مفیدتری نیز داشت، پس میتوان استفاده از پروبیوتیک را به جای آنتی بیوتیک ویرجینامایسین در جیره پیشنهاد کرد.

Keywords:

جوجه گوشتی آرین , آنتی بیوتیک , پروبیوتیک , پروبیوتیک , ویرجینیامایسین