مطالعه میزان آلودگی ماهیان سیم (Abramis brama (Berg, ۱۹۰۵ رودخانه سیاه درویشان استان گیلان به سستود Ligula intestinalis (Linnaeus, ۱۷۵۸) و بررسی تنوع مولکولی آنها با استفاده از ارزیابی ناحیه ریبوزومی ITS۲

Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 9

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JAPB-11-4_001

تاریخ نمایه سازی: 27 فروردین 1403

Abstract:

Ligula intestinalis (Linnaeus, ۱۷۵۸) یکی از شایع ترین انگل های ماهیان آب شیرین است. این مطالعه با هدف بررسی آلودگی احتمالی ماهیان سیم (Abramis brama) صید شده از رود سیاه درویشان به سستود L. intestinalis و ویژگی های ریخت شناسی و مولکولی آنها انجام شد. تعداد ۷۵ قطعه ماهی         سیم پس از کالبدگشایی، تمام بخش های محوطه شکمی آنها از نظر وجود آلودگی به پلروسرکوئیدهای  L. intestinalis به طور کامل مورد بررسی قرار گرفت. سپس مشخصات مورفومتریک انگل های جدا شده مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله بعد تایید تشخیص قطعی جنس و گونه نمونه های انگلی توسط کلیدهای شناسایی انجام شد. برای بررسی مولکولی، تعدادی از نمونه ها در دمای ۲۰- درجه سانتی گراد نگهداری شدند. سپس بررسی های مولکولی از ۱۰ پلروسرکوئید به دست آمده از ۱۰ ماهی با بررسی ژن ITS۲ انجام شد. از ۷۵ قطعه ماهی تهیه شده ۱۸ قطعه (۲۴ درصد) آلوده به پلروسرکوئید L. intestinalis بودند. در این بررسی کمترین، میانگین و بیشترین اندازه پلروسرکوئیدهای جدا شده به ترتیب ۸، ۲۶ و ۷۴ سانتی متر بود. تعیین توالی ژن ITS۲ جدایه های L. intestinalis با نمونه های بانک جهانی ژن نشان داد که این جدایه ها در میزبان های مختلف و بر اساس مقایسه لکوس ژنی ITS۲ دارای تفاوت های ژنتیکی هستند و حضور گونه های وابسته به میزبان در جنس Ligula محتمل است.

Authors

عماد احمدی آرا

استادیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تخصصی فناوری های نوین آمل، آمل، ایران

علی نیک پی

استادیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تخصصی فناوری های نوین آمل، آمل، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Ahmadiara E. ۲۰۱۷. Is Ligula intestinalis really a probable threat ...
  • Ahmadiara E., Hosseini S.H., Jalousian F., Ebrahimzadeh Mousavi H.A., Sakhaiifar ...
  • Eslami A. ۲۰۰۶. Veterinary Helminthology, Vol.: Cestoda (In Persian). University ...
  • Hajirostamloo M. ۲۰۰۸. The occurrence and parasite host of Ligula ...
  • Jalali B. and Barzegar M. ۲۰۰۶. Fish parasite in Zarivar ...
  • Kennedy C.R. and Burrough R.J. ۱۹۸۱. The establishment and subsequent ...
  • Rouis S.O., Rouis A.O., Dumont H.J., Magellan K. and Arab ...
  • نمایش کامل مراجع