لاستیک سبز؛ استایرن-بوتادین محلولی

در دهه های اخیر، لاستیک سبز به دلیل خواص برتر به مرور جایگزین لاستیک های مرسوم شده است. مهم ترین دلیل برای تغییر رویکرد صنعت لاستیک، ذخیره انرژی، کاهش مصرف سوخت و صدا، کاهش رهایش CO۲و افزایش طول عمر لاستیک است. در میان لاستیک های سنتزی، لاستیک استایرن-بوتادین بیشترین مصرف را به خود اختصاص داده است. تاکنون اصلاحات فراوانی بر روی الاستومر SBR به منظور بهبود خواص و سنتز لاستیک سبز انجام گرفته است. از مهم ترین آن ها می توان به جایگزینی روش محلولی به جای امولسیونی اشاره کرد. سنتز لاستیک استایرن-بوتادین به روش محلولیتوسط پلیمری شدنزنده، عمدتا در حلال های هیدروکربنی و با استفاده از آغازگرهای آلی-فلزی انجام می شود. در این سامانه ها علاوه بر امکان کنترل ساختار پلیمر، وزن مولکولی و توزیع آن، می توان لاستیک هایی با خواص ویژه همراه با گروه های عاملی مشخص، سنتز کرد.هدف از این مقاله، مروری بر لاستیک استایرن-بوتادین با تمرکز بر روش محلولی آن (لاستیک سبز) است.

Keywords:

لاستیک سبز , لاستیک استایرن-بوتادین , روش محلولی , پلیمری شدنزنده