شناسایی و تطبیق مولفه های شهر انسان محور در پیاده راه شهرداری رشت با مرور تجارب جهانی

انسان ها به عنوان عامل اصلی تغییرات در محیط های شهری تلقی می شوند. شهروندان منبع ایده های کوچکی هستند که می توانند کیفیت محیط زندگی (زیست) خود را بهبود ببخشند در واقع رابطه فضای عمومی و محتوای اجتماعی آن یک رابطه دو طرفه است و مردم به عنوان کاربران فضا برآن تاثیر گذاشته و از آن تاثیر می پذیرند.این در حالی است که امروزه، فضاهای عمومی موجود، متناسب با نیاز های انسان امروز شکل نگرفته است ، زندگی اجتماعی در آن جریان نداشته و نقش آن صرفا به ارتباط دهنده بین مقصد ها تقلیل یافته است.در راستای نیل به چشم انداز گسترده و جهانی توسعه پایدار ، نیازمندی به افزایش آگاهی و تدوین استراتژی های مناسب برای تبدیل شهرها به مراکز پویا و انسان محور، امری ضروری به نظر می رسد. این مفهوم ، به ساختارها و فرآیندهایی متنوع از جمله اشتراک اجتماعی فعال، حقوق شهروندی قوی و تصمیم گیری های دموکراتیک در مواجهه با چالش ها و فرصت های شهری تاکید می کند این مقاله سعی دارد تا با بررسی تجارب موفق جهانی به شناسایی شاخص های شهر انسان محور ، تحلیل ابعاد گوناگونی که این شاخص ها در خلق محیط های شهری موفق ایفا می کنند و تطبیق ان ها با میدان شهرداری رشت بپردازد . زیرا این شاخص ها نه تنها در دستیابی به اطلاعاتی دقیق درباره کیفیت زندگی در شهرها ارائه می دهند، بلکه به عنوان ابزارهای کارآمد برای برنامه ریزی ، طراحی و مدیریت شهری رشت نیز موثر هستند. روش تحقیق در پژوهش فوق از نوع تحلیلی – توصیفی بوده و پس از تبیین شاخص ها، به بررسی جایگاه آنها درپیاده راه شهرداری رشت بعنوان فضای شهری مورد مطالعه پرداخته شده است.

Keywords:

شهرسازی انسان محور , توسعه پایدار , پیاده راه , شهر رشت