بررسی تاثیر شادکامی و پاداش کارکنان بر رفتار شهروندی سازمانی و اثربخشی کارکنان در شهرداری رشت

هدف کلی این پژوهش بررسی تاثیر شادکامی و پاداش کارکنان بر رفتار شهروندی سازمانی و اثربخشی کارکنان بر سازمانی است. روش تحقیق از نوع توصیفی و هدف آن کاربردی است و روش گردآوری داده-ها میدانی و ابزار آن پرسشنامه است. جامعه آماری مورد بررسی شامل دو گروه می باشد. گروه اول کارکنان شهرداری شهر رشت با تعداد ۱۵۱۴ نفر و گروه دوم مدیران و معاونینی که حداقل دو پرسنل داشتند که تعداد این گروه از افراد ۱۳۶ نفر می باشد.. نمونه از طریق فرمول کوکران به تعداد ۳۱۲ نفر محاسبه شد. این تعداد به تناسب دو گروه برای گروه اول ۲۸۶ نفر و برای گروه دوم ۲۶ نفر لحاظ گردید و با استفاده از روش نمونه برداری خوشه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب نهایی شد. در نهایت پرسشنامه ها جمع آوری و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۲ و SMART PLS۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. با تجزیه و تحلیل داده ها مشخص گردید شادکامی بر قابلیت یادگیری سازمانی ادراک شده تاثیر معنی داری دارد؛ پاداش کارکنان بر قابلیت یادگیری سازمانی ادراک شده تاثیر معنی داری دارد؛ قابلیت یادگیری سازمانی ادراک شده بر رفتار شهروندی سازمانی تاثیر معنی داری دارد؛ قابلیت یادگیری سازمانی ادراک شده بر اثربخشی کارکنان تاثیر معنی داری دارد؛ قابلیت یادگیری سازمانی ادراک شده تاثیر شادکامی بر رفتار شهروندی سازمانی را میانجی گری می کند؛ قابلیت یادگیری سازمانی ادراک شده تاثیر شادکامی بر اثربخشی کارکنان را میانجی گری می-کند؛ قابلیت یادگیری سازمانی ادراک شده تاثیر پاداش بر رفتار شهروندی سازمانی را میانجی گری می کند؛ قابلیت یادگیری سازمانی ادراک شده تاثیر پاداش بر اثربخشی کارکنان را میانجی گری می کند؛ شادکامی بر رفتار شهروندی سازمانی تاثیر معنی داری دارد؛ شادکامی بر اثربخشی کارکنان تاثیر معنی داری دارد؛ پاداش بر رفتار شهروندی سازمانی تاثیر معنی داری دارد؛ پاداش بر اثربخشی کارکنان تاثیر معنی داری دارد.

Keywords:

اثربخشی , پاداش , رفتار شهروندی سازمانی , شادکامی , قابلیت یادگیری سازمانی