تعیین کاربری های مناسب برای کشاورزی در حوزه آبخیز لومیر استان گیلان

آمایش سرزمین بهترین راه حل برای از بین بردن بحرانهای زیست محیطی بوده و بستر مناسب برای دستیابی به توسعه پایدار را فراهم می کند. با استفاده از ابزار توانمند سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) می توان نسبت به تعیین کاربری های مناسب و ارتقاء مدیریت فعلی سرزمین اقدام نمود. در این تحقیق برای تعیین سطح مناطق مناسب برای کاربری کشاورزی ابتدا منابع اکولوژیکی و اقتصادی اجتماعی حوزه آبخیز لومیر با مساحت ۹۴/۲۰۸۸۴ هکتار، شناسایی و نسبت به تهیه نقشه های موردنیاز اقدام شد. نقشه های رقومی شده به همراه دادههای توصیفی آنها در محیط نرم افزار ArcGIS وارد شد. نقشه های رقومی شده طبقات ارتفاع از سطح دریا، شیب ، جهت شیب ، بافت خاک، عمق خاک، ساختمان خاک، زمین شناسی ، هم باران، هم دما، هم تبخیر، فرسایش خاک، پوشش گیاهی و اقلیم و زهکشی بر اساس مدل تجزیه و تحلیل سیستمی (مدل مخدوم) در محیط نرم افزار با یکدیگر تلفیق و روی هم گذاری شدند. پهنه های به دست آمده از رویهم گذاری نقشه های مختلف منطقه مورد مطالعه برای تعیین کاربری های کشاورزی اولویت بندی شد و نقشه آمایش سرزمین منطقه برای طبقات کشاورزی به دست آمد. نتایج اولویت بندی نشان داد که ۴/۵۰۱ هکتار از مساحت منطقه برای طبقه یک کشاورزی و ۱۲۲۲ هکتار از سطح منطقه برای طبقه دو کشاورزی مناسب بود.

Keywords:

کاربری مناسب , سامانه اطلاعات جغرافیایی , حوزه آبخیز لومیر.