شرط اجتهاد در قضات از منظر فقه امامیه از دیدگاه متاخرین
Publish place: Journal of Judicial Law Research، Vol: 4، Issue: 8
Publish Year: 1402
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 944
This Paper With 28 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_JJLR-4-8_001
Index date: 16 April 2024
شرط اجتهاد در قضات از منظر فقه امامیه از دیدگاه متاخرین abstract
درفقه امامیه، مسئله صفات قضات و به ویژه صفت اجتهاد درقضات در دوران های قدیمی به صورت مختصر مورد بحث قرار گرفته بود،اما در طول زمان و در نوشته های متاخرین، این موضوع به طور جامع و مفصل مورد بررسی و تفسیر قرار گرفته است. در واقع، دوران غیبت امام معصوم (ع)، ضرورت بررسی و تعیین صفات مورد نیاز برای قاضی به دلیل کمبود حضور امام، بیشتر احساس می شود. نظرات و آراء فقها درفقه امامیه و اهل سنت شامل سه نظریه اصلی ، لزوم اجتهاد مطلق قاضی، کفایت اجتهاد متجزی قاضی، و نفوذ قضاوت مقلد می باشندکه هر یک از این گروه ها دلایل و استدلال های خود را برای تایید نظریه خود ارائه می دهند.گرچه برخی از فقها اجتهاد مطلق رادرقضاوت لازم می دانند، اما اکثریت آن ها قضاوت مقلدرا به عنوان راهکاری مناسب برای قاضی درنظر می گیرندآن ها معتقدند که قاضی باید از مسائل قضایی آگاه باشدولی نیازی به اجتهاد مطلق ندارد و می توان با عنوان هایی مانند مشاور قضایی یا نائب امرقضاوت نماید.لذادراین مقاله ،به بحث شرط اجتهاد در قضات از دیدگاه متاخرین پرداخته و نظرات متفاوتی درباره ضرورت اجتهاد مطلق یا قضاوت مقلد برای قاضی مطرح شده است که درادامه به بیان آنها می پردازیم.
شرط اجتهاد در قضات از منظر فقه امامیه از دیدگاه متاخرین Keywords:
شرط اجتهاد در قضات از منظر فقه امامیه از دیدگاه متاخرین authors
فرید بقایی نظرلو
نویسنده مسئول
فرید صادق زاده ینگجه
دانشجوی کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان تبریز، ایران
شفیع عباسی اصل
استادیار گروه فقه و حقوق اسلامی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان تبریز، ایران
