آموزش استم: چارچوبی برای رویارویی با بحران رشته های ریاضی دانشگاهی در ایران

در ایران، رشته­های ریاضی دانشگاهی از شروع دهه ۱۳۹۰، با افت کمی و کیفی فزاینده­ای مواجه شده­است و سیاست­گذاران آموزش­عالی را با چالش مواجه کرده­است. به­ویژه جایگزینی آموزش حضوری با آموزش­مجازی در دوران همه­گیری و حضور پررنگ تکنولوژی دیجیتال و هوش­مصنوعی، مانند شتاب­دهنده­ای[۱] عمل­کرد که هم سلیقه یادگیری و انتظار دانشجویان را از تحصیلات دانشگاهی­ تغییرداد و هم قواعد بازارکار را دگرگون­نمود. برای رویارویی با این­بحران، رویکردمتفاوتی به چهارحوزه «علوم[۲]-تکنولوژی-مهندسی-ریاضی» (استم) در آموزش­عالی، توجه دوباره­ای را جلب­کرد. هدف از این­پژوهش، بررسی استفاده­ از آموزش­استم برای رویارویی با چالش­های رشته­ریاضی دانشگاهی درایران بود. بدین­منظور، ابتدا سیرتاریخی توجه به­­رشته­های تشکیل­دهنده استم در ایالات­متحده که خاستگاه این آموزش­بوده، مطالعه­شد. سپس با مرور نظام­وار[۳] اسناد، ابتکارهای پنج کشور که هرکدام نقش­عمده­ای در پیشبرد استم داشته­اند، استخراج­شده و چارچوبی برای مواجهه با بحران رشته های ریاضی دانشگاهی در ایران تدوین شد. دستاورد اصلی این مطالعه این است که آموزش­استم، نیازمند مشارکت بین­گروهی/ بین­دانشکده­ای و مراکز پژوهشی دانشگاه­ها با تبیین هدف­مشترک، حمایت از پژوهش­های تلفیقی توسط سیاست­گذاران، توانمند سازی نیروی انسانی در مدرسه و دانشگاه از طریق توسعه حرفه ای، عبور از برنامه­های آموزشی تجویزی و همچنین توجه به نقش­کلیدی ریاضی در توسعه تکنولوژی و هوش­مصنوعی و متحول­شدن بازار کار است.   [۱] Accelerator [۲] در این مقاله، علوم و علوم­تجربی مترادف هم آمده­اند. [۳] Research Synthesis

Keywords:

رشته های ریاضی دانشگاهی , علوم-تکنولوژی-مهندسی-ریاضی( استم) , آموزش عالی , بازارکارجدید , رویکرد تلفیقی به برنامه درسی ریاضی