منبع کنترل، تنظیم هیجان و شفقت ورزی به خود در افراد مبتلابه سوءمصرف مواد افیونی؛ نقش همبودی اختلالات خلقی و اضطرابی

هدف: پژوهش حاضر به دنبال این هست تا منبع کنترل، تنظیم هیجان و شفقت ورزی به خود در افراد مبتلابه سوء مصرف کننده مواد افیونی که همزمان به اختلال خلقی و اضطرابی مبتلا هستند را باهم و با افرادی که فقط به سوء مصرف مواد مبتلا بودند، مقایسه کند. روش: پژوهش حاضر از نوع علی -مقایسه ای و از نوع مطالعات مقایسه ای هست. جامعه آماری پژوهش حاضر از کلیه افراد مبتلایان به سوء مصرف مواد افیونی بود که در سال ۱۴۰۲ به کلینیک های ترک اعتیاد مراجعه کرده بودند. نمونه ای به تعداد ۹۰ نفر از مبتلایان به سوء مصرف مواد افیونی (۳۰ نفر مبتلابه اختلالات اضطرابی همبود، ۳۰ نفر مبتلا به افسردگی همبود و ۳۰ نفر سالم از نظر ابتلابه اختلالی دیگر) انتخاب شدند از پرسشنامه منبع کنترل راتر (۱۹۵۵)، خودشفقت ورزی نف (۲۰۰۳) و تنظیم هیجان گراس (۲۰۰۳) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین سه گروه از نظر منبع کنترل درونی-بیرونی تفاوتی وجود نداشت، از طرفی شفقت ورزی در بین سه گروه متفاوت و برای مبتلایان به اختلال افسردگی کمینه بود بعلاوه، تنظیم هیجان (ارزیابی مجدد) برای همبودی اضطراب کمینه و نیز تنظیم هیجان (سرکوب) برای آن گروه بیشینه بود. نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد ابتلابه اختلالات همبود با سوء-مصرف مواد افیونی با مشکلات عدیده ای همراه هست و در تشدید شرایط نقش دارد. این امر نشان می دهد. بنابراین می توان به نتایج این پژوهش استناد کرد و در درمان سوء مصرف مواد به اختلالات همبود نیز توجه داشت.

Keywords:

اختلال سوءمصرف مواد افیونی , منبع کنترل درونی-بیرونی , شفقت ورزی به خود , تنظیم هیجان , اختلالات همبود