مطالعه فضای آموزشی طراحی شده با رویکرد معماری انعطاف پذیر(مطالعه موردی دانشکده پردیس هنرهای زیبا)

در دنیای امروز، آموزش به عنوان یکی از مهمترین عوامل توسعه و پیشرفت جوامع شناخته شده است . با توجه به اینکه فضای آموزشی باید برای دانشجویان و اساتید، فضایی مناسب و کارآمد فراهم کند، طراحی این فضاها بسیار حائز اهمیت است . در این راستا، اساتید با رویکرد معماری انعطاف پذیر به طراحی فضاهای آموزشی مبادرت کردهاند.در این مقاله ، به بررسی طراحی فضای آموزشی با استفاده از رویکرد معماری انعطاف پذیر پرداخته شده است . در این روش، فضاهای آموزشی به گونه ای طراحی می شوند که قابل تغییر و تطبیق با نیازهای مختلف هستند، در طراحی فضاهای آموزشی با رویکرد معماری انعطاف پذیر، به عوامل مختلف مانند نورپردازی ، صدابرداری و دکوراسیون توجه شده و سعی شده است که فضا به گونه ای طراحی شود که بتواند بهترین شکل ممکن برای گروههای آموزش داده شده را فراهم کند. در نهایت ، این مقاله به ارائه نمونه ای فضاهای آموزشی با رویکرد معماری انعطاف پذیر می پردازد که در آنها از فناوری های جدید و نوین استفاده شده است .در این روش، فضای آموزشی به گونه ای طراحی می شود که قابل تغییر و تطبیق با نیازهای جامعه و نظام آموزش باشد. دانشکده هنرهای نمایشی فضایی است که می تواند بستری را فراهم کند،هدف از این پژوهش طراحی فضایی است که نیازهای روحی و فیزیکی دانشجویان هنرهای نمایشی را پاسخگو باشد و انعطاف پذیری را برای فضاهای آموزشی به وجود بیاورد. روش تحقیق توصیفی -تحلیلی می باشد و در طول پروژه از روش مشاهده و مطالعه اسنادی مانند نشریات، کتاب ها و سایت های اینترنتی و مصاحبه با دانشجویان و اساتید هنرهای نمایشی استفاده شده است تا نیازها و ویژگی شخصیتی این دانشجویان شناخته شود و فضایی خلق شود که تخیل آن ها را برانگیزد و با نیازهای متفاوت آن ها تطبیق پیدا کند.

Keywords:

محیط آموزش , انعطاف پذیری معماری , ارتقاء سطح یادگیری , معماری داخلی , انعطاف پذیری