بررسی عوامل تاثیرگذار بر پاتوق (دنج ) بودن یک مکان برای کودکان در محله (مطالعه ی موردی ؛ پارک شهید محسن درخشان(۲)در شهر کرمانشاه)

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 14

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICACU03_0619

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1403

Abstract:

بالاترین سطح نیاز یک کودک از نظر روانی ، نیاز به تحرک و بازی است . نیازی اصلی که در وجود کودک نهفته است و در رشد، تمرکز، احساس لامسه ، درک محیط اطراف و هوش کودک در آینده بسیار تاثیرگذار خواهد بوداین . پژوهش درباره ی ضرورت تامین نیازهای والد و فرزند برای درک بهتر محیط یک فضای عمومی مانند پارک و لزوم رعایت نیازها برای بالا بردن حس امنیت در والد و فرزند و در نتیجه توقف طولانی مدت در مکان انجام شده. طراحی پارک به عنوان یک فضای شهری زمانی مورد توجه قرار می گیرد که رابطه ی خوبی میان فضای همگانی و زندگی همگانی برقرار کند. وقتی معمار و شهرساز توجه زیادی به فضا(مکان) نمی کنند و با نیازهای روانی کودک و والد آشنا نباشد، زندگی به فراموشی سپرده می شود. شاید به این علت که برقراری رابطه میان فرم و فضا بسیار آسان تر از فهم زندگی باشد که پدیده ای سیال و غیرقابل توصیف است . به همین دلیل شناخت نیازهای کودک می تواند عاملی باشد برای ارتقاء سطح اعتماد بنفس کودک در آینده برای حضور در فضاهای عمومی . بنابراین پژوهش پیش رو مطالعه ای کوتاه از فعالیت های کودکان و والدینشان در یک فضای جمعی (پارک شهید درخشان۲-کرمانشاه) است ، که با بررسی آسیب ها و شناخت نیازهای والد و فرزند تصمیم دارد نکات مثبتی را جهت طراحی پارک های آینده در خدمت طراحان قرار دهد. مسائل مهمی که شاید در ظاهر حائز اهمیت نبودهولی از نظر روانی و رشد عقلی کودکان تاثیر بسزایی خواهد داشت . چه بسا برای طراحی مناسب باید شناختی مناسب از فرد و محیط داشته باشیم که اطلاعات را به راحتی در جهت بهبود فضاها به کار ببریم و نتیجه ای مطلوب را ارائه دهیم . روش تحقیق در این نوشتار از طرفی در عرصه عظیم روش کیفی با کاربست استدلال منطقی گنجانده میشود و از سمتی دیگر، در چارچوب تشریحی محدود میشود. در این مقاله برای پاسخ به این سوال که چگونه می توان فضایی جمعی برای کودک و والد طراحی کرد که مدت زمان ماندگاری آن ها در مکان را افزایش دهد، ابتدا به بررسی نیازهای اصلی کودک و والد و در ادامه به شناخت ویژگی های بارز یک فضای جمعی عمومی برای کودکان به کمک مطالعات کتابخانه ای و رجوع به مقالات معتبر علمی ، مشاهدات میدانی (مصاحبه -مشاهده مستقیم و توزیع پرسشنامه بین کودک و والد) پرداخته شده است و بعد از تحلیل داده ها، راهکارهایی هرچند ابتدایی اما کارآمد پیشنهاد شده است .

Authors

شبنم محمدی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران