افزایش سن جمعیت در کشور ، بحران کهنسالی و افزایش تعداد سالمندان را به دنبال دارد. ناتوانی های جسمی در سالمندان و نبود فضاهای مناسب برای زندگی افراد
سالمند می تواند مشکلات روحی و اجتماعی را ایجاد نماید. طراحی فضاها و مکانهای مطلوب و مناسب برای سالمندان که بتواند
کیفیت زندگی سالمندان را بهبود بخشد از موضوعات دارای اهمیت است .
کیفیت زندگی سالمندان تحت تاثیر عوامل متعدد و مختلف روانشناختی و مح یطی است . یکی از این مکانها که می تواند این عوامل مختلف را در خود جای دهد، فضاهای جمعی است . این فضاها علاوه بر امکان انجام فعالیت ها ی جسمانی و آموزشی امکان ارتباط و مشارکت سالمندان با یکدیگر در زمینه های مختلف را نیز فراهم می کنند. هدف از این پژوهش بررسی تاثیرگذاری فضاهای جمعی بر ارتقا
کیفیت زندگی سالمندان می باشد.در این پژوهش ، ابتدا به روش تحلیلی توصیفی ، مولفه های کیفیت زندگ ی و شاخص های کالبدی -معنایی فضاهای جمعی وچگونگی تاثیر آنها بر مولفه های
کیفیت زندگی در فضاهای جمعی شناسایی ، تبیین و دسته بندی می شود. سپس تاثیر این عوامل از ۱۵ نفر از جمعیت
سالمند شهر رشت با استفاده از پرسش نامه مورد بررسی قرار می گیرد. دادههای به دست آمده تحت آزمون همبستگ ی پیرسون در نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل می شود.یافته های پژوهش نشان می دهد فضاهای جمعی با ایجاد آرامش ، امنیت ، خوانایی و امکان انجام فعالیت های مشارکتی وگروهی ، افزایش سلامت روانشناختی ، جسمانی و روابط اجتماعی را به همراه دارند. در نتیجه می توان این گونه بیان نمود که فضاهای جمع ی با تاثیرگذاری مثبت و همسو بر
مولفه های سلامت ، می توانند زمینه ساز بهبود و افزایش کیفیت زندگ ی سالمندان گردد.