بازشناسی جایگاه شادی و حزن در دستگاه های معماری تاریخی میدان نقش جهان اصفهان از نگاه هوش مصنوعی

مفهوم شادی و حزن از موضوع های مهم و اولیه روانشناسی محیطی است . شادی واکنش مثبتی است که در مواجهه با صحنه ها و رویدادهای رضایت بخش پدید می آید که در فرهنگ قرآنی به تعابیر متعددی از جمله »فرح«، » بذل«، » سرور« بیان شده است و در مقابل آن حزن به معنای اندوه است . تعادل این دو مفهوم در موسیقی ، تاثیر بسزایی بر روح و جان شنونده دارد. همچنین در مجله ی موسیقی هنرهای زیبا اشاره می کند که وجود این تناسب بیشتر در موسیقی ایرانی دیده می شود. این تناسب در موسیقی براساس زمان حس می شود و در معماری براساس فضا و مکان به ادراک می رسد. با توجه به این که محور اصلی این پژوهش ، بررسی دو مفهوم حزن و شادی در دستگاه های میدان نقش جهان بدون نگاه به تاریخ نگاری از طریق تحلیل فضاها با نگاه هوش مصنوعی است از روش تحقیق توصیفی - تحلیلی انجام شد. روش جمع آوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای و با مطالعه اسناد مکتوب و نرم افزار میسر گردیده است . یافته ها نشان داد که حزن و شادی در کنار یکدیگر معنا پیدا می کنند، در نتیجه برای زنده نگاه داشتن معماری ایرانی از طریق سه خاصیت پویایی ، سیالیت و مکث براساس عناصر نیمه ثابت و متحرک، بدون تغییر در عناصر ثابت ، این دو مفهوم در میدان نقش جهان اصفهان با نگاه هوش مصنوعی به نمایش گذاشته شده است .

Keywords:

شادی , حزن , دستگاه های معماری ایران , میدان نقش جهان , هوش مصنوعی