جایگاه مولفه معنای مکان در محیط مجتمع های مسکونی با رویکرد کاهش استرس دانش آموزان در قرنطینه خانگی

در دنیای امروز، با توجه به تغییر در روش زندگی افراد و مطرح شدن درخانه ماندن و دورکاری ، افراد ساعات بسیاری را به اجبار در خانه سپری می کنند . درواقع ، بیان راهکاری با عنوان قرنطینه خانگی در موارد ضروری مانند شیوع بیماری کووید-۱۹تغییرات اساسی در روش زندگی افراد ایجاد کرده است . اما،این راهکارمشکلات بسیاری از جمله چالش ها و فشارهای روانی را به همراه داشته است . هدف اصلی در این پژوهش کاهش استرس دانش آموزان قرنطینه شده به وسیله بازبینی جایگاه مولفه -های معنای مکان در محیط مجتمع های مسکونی بوده است .مطالعه کیفی (اکتشافی )حاضر با رویکردپدیدارشناسی توصیفی (کلایزی ) انجام گرفته است .در این روش اطلاعات ازمنابع معتبرموجود و انجام مصاحبه های نیمه ساختار یافته با دانش آموزان ناحیه (۳) شهراصفهان که برمبنای ملاک های نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند. برای تجزیه و تحلیل یافته ها ازشیوه تحلیل کلایزی با استفاده از نرم افزار اطلس تی -آی ،داده ها دسته بندی و توصیف شده اند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که براساس مولفه های تداعی معنا درمکان(انسان-فضا-انسان) و در نظرگرفتن تاثیر ادراک حسی بردانش آموزان در قرنطینه خانگی ، می توان با ارتقاء مولفه های ادراک حسی در فضا ارتباط دانش آموز با محیط خانه را بهبود نمود؛ درحقیقت فرد در قرنطینه خانگی ، با کنترل حرکات بدن از طریق ایجاد یک محیط چندلایه و پیچیده،زمان طولانی قرنطینه خانگی را بهتر سپری کرده و خستگی روحی کمتری برای او خواهد داشت .دانش آموز با ایجاد همبستگی در حواس خود، درک بهتری از محیط خود خواهد داشت که این امر ارتباط معنایی فضا و کاربر را ارتقاء می دهد و در نتیجه استرس فردی کاهش می یابد.

Keywords:

معنای مکان , مجتمع مسکونی , قرنطینه خانگی , دانش آموزان.