گونه شناسی آرایه های هنری مندرج بر تالار دارالحفاظ مجموعه شیخ صفی الدین اردبیلی

دارالحفاظ یا قندیل خانه بخش اصلی بقعه شیخ صفی اادین اردبیلی بوده که بنایی دو اشکوبه است . این اثر تاریخی به احتمال زیاد در دوره زمامداری طهماسب اول به عنوان حلقه اتصال بناهای منفرد به یکدیگر احداث شده است . اطلاق نام قندیل خانه نیز به دلیل قندیل هایی بوده که روشنایی آستانه را تامین می کرده است . هدف از این پژوهش شناسایی گونه های آرایه های هنری مندرج بر دیوارهای تالار دارالحفاظ مجموعه شیخ صفی الدین اردبیلی است ؛ و اینکه نقوش مندرج بر دیوارنگاری های تالار دارالحفاظ مجموعه شیخ صفی الدین برچه اساسی شکل گرفته اند؟ سوالی است که با روش توصیفی تحلیلی حاصل از مطالعات اسنادی به آن پاسخ داده می شود. یافته ها گویای این مطلب بوده که نقوش مندرج بر دیوارنگارههای تالار دارالحفاظ (قندیل خانه ) شامل موتیف های هندسی ، انتزاعی ، تجریدی ، گیاهی (اروپایی )، کتیبه نگاری و نقوشی از پرندگان هستند و تمامی این آرایه های هنری داری بار عرفانی هستند.. گویی هنرمندان به جهت تزیین و آراستن قسمت های مختلف بنا و ارتباطشان با معبود ازلی به صورت کاملا آگاهانه از این نقوش بهره بردهاند. توجه ویژه به آفرینش های هنری در مجموعه شیخ صفی باعث ایجاد محیط معنوی و دلپذیری جهت تفکر و تعقل آدمی بر عظمت و قدرت لایتناهی خدا می شود. از طرفی گرایشات شیعه دواردهامامی نیز که مذهب رسمی کشور بود بر سطح آرایه های هنری نیز تاثیرگذار بوده است .

Keywords:

معماری اسلامی , بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی , دارالحفاظ , قندیل خانه , آرایه های هنری