منقبت خوانی در شعر و موسیقی ایران

منقبت در لغت به معنی ثنا، ستایش ، مدح، نعت ، تعریف و وصف آمده است . در فرهنگ معین به معنی هنر و کار نیکو که موجب ستایش شود معنی شده است . منقبت خوانی به عنوان گونه ای از بیان شعر به همراه موسیقی در مدح و ستایش پیامبر اسلام(ص) و ائمه اطهار اطلاق می شود. در این مقاله به بررسی منقبت و مناقب خوانی در موسیقی ایران به عنوان گونه ای از موسیقی آوازی مذهبی از سه منظر پرداخته شده است . ابتدا به تعریف منقبت و منقبت خوانی و بررسی سیر تاریخی آن پرداخته شده، سپس به ارائه ی نمونه هایی از اشعار با موضوع نعت و ستایش در آثار شاعران بزرگ ایران مبادرت شده است ، در انتها نیز به معرفی تنی چند از منقبت خوانان و نمونه هایی از منقبت خوانی به صورت آوازی به دو صورت بدون همراهی با ساز و با همراهی ساز در دوره پهلوی دوم پرداخته شده است . روش تحقیق به صورت توصیفی بوده و روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای انجام شده است .

Keywords:

منقبت , مناقب خوانی , اشعار نعت و ستایش , موسیقی مذهبی .