بررسی ملاکهای زیباشناسی از دیدگاه ملاصدرا و کانت

هر انسان دریافت و درکی متفاوت از زیبایی دارد، که در مواجه با یک اثر هنری به دست میاورد. زیبا شناسی رابطه تنگاتنگی با مفهوم فلسفه هنر دارد ، اما در عین حال با آن متفاوت نیز هست . زیبایی در دیدگاه اقوام ،ملتها ، افراد و فرهنگها معانی متفاوت دارد. بنابراین نمیتوان یک تعریف واحد برای آن ارائه کرد.چندین فیلسوف برجسته در غرب و شرق ازجمله کانت و حکیم ملاصدرا نظریاتی درمورد زیباشناسی مطرح کرده اند که این پژوهش به بررسی دیدگاه این دو فیلسوف خواهد پرداخت . کانت و حکیم ملاصدرا هردو از اولین فلاسفه ای بودند که در حوزه ای مستقل درمورد فلسفه زیباشناسی دیدگاههایی را ارئه داده اند. ازدیدگاه حکیم صدرا زیبایی امری تحسین برانگیز است ومنشاء همه زیبایی ها حق تعالی است . صدرا از قوه خیال و متخیله بحث میکند که در آفرینشهای هنری نقش مهمی را ایفا میکند.اما کانت ابراز داشته است که زیبایی مشخصه ای از کار هنری یا یک پدیده طبیعی نیست بلکه این زیبایی عاملی است که باعث هوشیاری بخش لذت درون می شود که سبب پرواز آزاد قویه تخیل و فهم می شود. او همچنین معتقد است که بسیاری از قضاوتهای بر پایه ذوق، ویژگیهای مشترکی با قضاوتهای بر پایه اخلاق دارند و به این ترتیب در بسیاری از اوقات حس زیبایی شناسی درگیر ویژگیهای یک قضاوت اخلاقی می شود.

Keywords:

زیباشناسی , فلسفه ملاصدرا , فلسفه کانت , قوه خیال و متخیله