بررسی مفهوم طراحی فضاهای گمشده شهری

کارشناسان طراحی شهری منظر شهری و معماری ، از طریق شناخت نیازهای شهر و شهروندانش می توانند فضاهای عمومی فضاهای شهری سرزنده ای تبدیل کنند که با داشتن یک منظر شهری مطلوب به پیروی از آن، سیمای رها شده و مرده یک شهر را به شهری ماندگارتری به وجود آورند.در پی مداخلات انسانی در تعیین شکل شهرها و چگونگی گسترش آنها در دهه های اخیر، فضاهایی به وجود آمده که در پی ساخت ساختمان ها بدون توجه به جداره های شهری ایجاد شده اند. فضاهای گمشده شکافهایی هستند که تداوم فضایی محیط های شهری را مختل کرده اند؛ بنابراین پرکردن این شکافها با کمک ساختمانها و فضاهای بازی است که از درون با همدیگر مرتبط باشند. ویژگی فضاهای گمشده در کل در سه زیر مجموعه فیزیکی - اجتماعی اجتماعی و فیزیکی تقسیم میشوند. فضاهای گمشده در اصل فضاهای باقی مانده از توسعه های شهری پیرامونی هستند که بدون استفاده ی متناسب و فاقد عملکرد رها شده و رو به زوال و ویرانی دارند. این فضاهای شهری نامطلوب که مانند شکاف های شهری عمل نموده و موجب گسست بافت شهری پیرامونی گردیده اند، فضاهایی تعریف نشده و فاقد مرزهای مشخص می باشند که در ایجاد یک رابطه منسجم و منطقی میان عناصر موجود ناتوان هستند. به سبب مشکلات متعدد فرمی و عملکردی ، این فضاها حکم فضاهای منفی را پیدا کرده اند که مردم جز در مواقع لزوم علاقه ای به حضور و گذراندن وقت در آنها ندارند. با این وجود، اندیشمندان صاحب نظر در این حوزه، فضاهای گمشده را به عنوان فرصت های قابل توجه و ارزشمندی برای توسعه ی شهری و طراحی های خلاقانه معرفی می کنند که قابل تبدیل به فضاهای شهری مطلوب، سرزنده و حضور پذیر به ویژه در مراکز شهرها هستند. این تحقیق با مطالعات کتابخانه ای و بررسی نمونه های موجود سعی در تبیین مفهوم فضاهای گمشده شهری و راهکارهای طراحی این فضاها پرداخته است . نحوه برخورد در دو حالت ایجاد فضای سبز و طراحی فضای زیر پل می باشد که به صورت سیایت های طراحی ارائه گردیده است .

Keywords:

راهنمای طراحی , فضای گمشده , طراحی شهری