ارتقای گردشگری مذهبی به کمک طراحی شهری (نمونه مطالعاتی : محور تاریخی نوغان در شهر مشهد)

امروزه گردشگری مذهبی به عنوان یکی از مهم ترین و شناخته شدهترین گونه های گردشگری در دنیا به شمار می رود. سالانه میلیونها گردشگر در سراسر دنیا و باهدف بازدید از اماکن زیارتی و مذهبی به سفر می پردازند. مجموعه زیارتی حرم مطهر رضوی در شهر مشهد مقدس سالانه پذیرای گردشگران و زائران بسیاری از سراسر ایران و جهان می باشد. محور تاریخی نوغان به جهت پیشینه ارزشمند تاریخی و هویتی خود به عنوان یکی از برجسته ترین مسیرهای تشرف به حرم رضوی همواره موردتوجه بوده است . در سالهای اخیر ضرورت نیاز به بازطراحی این محور به جهت حفظ و تقویت هویت و پتانسیل های تاریخی آن بیش ازپیش موردتوجه بوده است . روش تحقیق در این پژوهش کمی - کیفی بوده و از نظر نوع هدف در زمره پژوهش های کاربردی قرار می گیرد. جهت جمع آوری اطلاعات از منابع علمی معتبر و استفاده از نظر خبرگان بهرهگیری شده و برای تحلیل آنها از روش تحلیل محتوا استفاده شده است . یافته های پژوهش حاکی از آن است که طراحی شهری با دو رویکرد طراحانه و برنامه ریزانه مشتمل بر هفت کیفیت فرم کالبدی ، عملکردی و فضاهای همگانی ، حرکت و دسترسی ، منظر شهری ، زیست محیطی ، مدیریت گردشگری و اجتماعی می تواند در بهبود کیفیت های فضای شهری به منظور ارتقای جایگاه گردشگری مذهبی در بافت تاریخی نمونه موردی این مطالعه موثر واقع شود.

Keywords:

گردشگری مذهبی , طراحی شهری , بافت تاریخی , نوغان