بررسی پراکنش کاربری های درمانی و تاثیر آن بر روی ترافیک شهری مطالعه موردی : شهر تبریز

توسعه و رشد فیزیکی پرسرعت و شتابان شهرها تغییرات خیلی زیادی را در ساخت کالبدی و کیفیت کارکردی آنها باعث شده است و بدنبال آن، مشکلات معضلات و نیازهای تازه ای را در حیطه ی برنامه ریزی شهری بوجود آورده است . شهر تبریز هم مثل همه ی کلانشهرهای کشور ایران این چنین بوده که بخاطر توسعه فاقد برنامه آن در سال های نزدیک و تمرکز و تراکم بیش از اندازه نوع کاربری ها بخصوص کاربری ها و خدمات پزشکی و درمانی در قسمت مرکزی مشکلات و مسائلی از قبیل کمبود پارکینگ نارسایی در سیستم حمل و نقل ، عدم انسجام در تردد عابرین پیاده و وسایل نقلیه درون شهر و آلودگی های زیست محیطی تولید شده از آن مواجه می گردد که با توجه به ارتباط دوجانبه میان ساختار کالبدی و فضایی و شبکه های حمل و نقل موجود به عنوان عامل ارتباط دهنده کاربری ها در سطح شهر تعیین کننده مقدار ترافیک شهری و رفتار ترافیکی باید مورد توجه اساسی قرار بگیرند تحقیق حاضر با اهدف شناخت پیامدهای نامناسب توزیع کاربری ها خدمات پزشکی بر ترافیک شهری و علل و نتایج آن در شهر تبریز انجام گرفته است . این پژوهش از نوع کاربردی توسعه ای و روش و بررسی آن تحلیلی توصیفی به همراه رویکرد سیستماتیک می باشد برای جمع آوری داده ها از روش اسنادی در برگیرنده نقشه ها و فایل های مرتبط به آن، کتابخانه ای مانند مقالات کتاب ها، طرح های توسعه شهری استفاده شده است . برای تجزیه و تحلیل داده ها هم از عملیات بافرینگ ، تراکم و بقیه موارد در نرم افزار Arc Gis استفاده شده است . نتایج تحقیق حاکی از آن است که اکثر کاربری های درمانی شهر تبریز در بخش مرکزی آن متمرکز شده که هم شبکه معابر نامناسبی دارد و هم محل تمرکز سایر کاربری های پراستفاده شهری می باشد که باعث ایجاد مشکلات ترافیکی و عدم دسترسی در زمان مناسب به کاربری درمانی می شود.

Keywords:

برنامه ریزی کاربری زمین , کاربری های پزشکی و درمانی , ترافیک , کلانشهر تبریز , Gis