امروزه خسارت های ناشی از بحران های طبیعی و انسانی موجب شده است که
تاب آوری یکی از مهمترین موضوعات مورد توجه در شهرسازی باشد. شهر هوشمند نیز از راهبردهای جدید توسعه شهری میباشد که ابعاد مختلفی دارد،
مدیریت هوشمند یکی از مولفه های لازم و ضروری در شکل گیری شهر هوشمند است که کمتر به آن پرداخته شده است . هدف اصلی این پژوهش واکاوی راهبردهای
مدیریت هوشمند در تابآوری
محلات شهری است . رویکرد مقاله حاضر رویکردی تبیینی و غیر اکتشافی است و پژوهش حاضر ماهیت نظری دارد؛ لذا روش تحقیق مقاله حاضر روش اسنادی و روش توصیفی است . این پژوهش به دنبال کمک به بحث فزاینده در مورد
تاب آوری شهری است . این کار را از دیدگاه یک مدیر شهری انجام می دهد. در این راستا سه رویکرد مفهومی به موضوع را بررسی می کند. سپس راهبردهای
مدیریت شهری فعلی در تهران را ارزیابی می نماید.این پژوهش به دنبال کمک به بحث فزاینده در مورد
تاب آوری شهری است . این کار را از دیدگاه یک مدیر شهری انجام می دهد. در این راستا سه رویکرد مفهومی به موضوع را بررسی می کند. سپس راهبردهای
مدیریت شهری فعلی در ایران را ارزیابی می نماید. سپس راهبردهای
مدیریت شهری فعلی در تهران را ارزیابی می نماید و در انتها به ارائه راهبردهای
مدیریت شهری هوشمند و تاب آور می پردازد. اجرای راهبردهای
مدیریت هوشمند در
محلات شهری ، می تواند به تابآوری کالبدی محلات کمک کند و با استفاده از آن، از منابع و زیرساخت های فناوری اطلاعات استفاده کرده و فرآیندهای مختلفی را بهبود بخشید.