کاهش آسیب پذیری کالبدی شهر ها در برابر تهدیدات انسان ساخت با رویکرد پدافند غیرعامل مطالعه موردی : منطقه ۱ شهرداری شهر شیراز

بیشترین صدمات ناشی از زمین لرزه در اثر فروریختن ساختمان ها است ، بنابراین همه چیز از منطقه بندی و برنامه ریزی گرفته تا طراحی و ساخت و ساز عوامل اصلی ایجاد ساختمان های ایمن است . هنگامی که صفحات تکتونیکی زمین بهم برخورد می کنند، امواج ایجاد شده باعث می شوند زمین و همه چیز روی آن بلرزد. ساختمان ها برای پشتیبانی از بار عمودی سازه ساخته شده اند. اما زمین لرزه ها همچنین باعث ایجاد بار جانبی می شوند که ساخت و سازهای ایمن را پیچیده تر می کند. روش های اثبات شده بسیاری برای ساخت بناهای مقاوم در برابر زلزله وجود دارد. متاسفانه همیشه از این روش ها استفاده نمی شود.در این مقاله به جایگاه ایمنی در زیر ساخت های شهری در مقابله با زلزله پرداخته شده است . کاهش میزان آسیب پذیری زیرساخت های شهری در برابر تهدیدات انسان ساخت عمدی جهت تقلیل میزان خسارات با بهره گیری از رویکردهای جدید مدیریت بحران از قبیل پدافند غیر عامل که می تواند در ایجاد محیطی ایمن در شهرها موثر واقع شود از مهم ترین اهدافی است که امروزه برنامه ریزان و مدیران شهری درصدد اجرای آن در شهرها می باشند. پژوهش حاضر به بررسی کاهش آسیب پذیری در برابر تهدیدات انسان ساخت عمدی با رویکرد پدافند غیر عامل در منطقه ۱ شهرداری شهر شیراز انجام شده است . روش تحقیق برای تبیین وضع موجود و یافتن پاسخی برای پرسش های پژوهش ، روش توصیفی -تحلیلی است . روش جمع آوری اطلاعات بر مبنای کتابخانه ای و نیز میدانی (پرسشنامه و استفاده از نقشه های (GIS بوده و تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از روش AHP انجام گرفته است .

Keywords:

آسیب پذیری شهری , تهدیدات انسان ساخت , پدافند غیر عامل , شیراز , منطقه ۱