افزایش کارایی و ایمنی مسیرهای درون شهری با استفاده از استراتژی آرامسازی و رژیم جاده با محوریت مدیریت تقاضا (مطالعه موردی-شهر کرج)

در سال های اخیر تصادفات رانندگی به یکی از معضلات بزرگ معابر شهری و برون شهری تبدیل شده است . استفاده روزافزون از خودروی شخصی ، عدم کشش معابر برای پاسخگویی به حجم ترددخودروها ، حرکت های غیر مسئولانه رانندگان و ضعف نظارت و کنترل اعمال قانون و ....دست به دست هم داده اند تا کلاف سردرگم ترافیک در شهرها و تصادفات در جاده ها را پیچیده تر کنند.از این رو باید به فکر راهکارهای مدیریتی (مدیریت تقاضا) و اقتصادی بود و از معابر موجود بیشترین و بهترین استفاده را کرد. برنامه رژیم جاده ای کوششی است در این راستا. در این برنامه با توجه به حجم تردد معبر و تنوع متقاضیان و کاربران به جای افزایش عرض معبر و یا بکارگیری رایج آن ، برنامه خاصی تعریف می شود که بتواند پاسخی مناسب و ایمن به تقاضای تردد در منطقه بدهد.آمارها نشان می دهد ۳۰ تا ۴۰ درصد کشته ها یا مجروحان در اثر عامل سرعت دچار سانحه شده اند و مهم ترین مشکل سرعت زیاد، افزایش مدت زمان فواصل تصمیم گیری است . در برنامه ریزی مناسب برای یک خیابان به نیاز همه کاربران بصورت متعادل پاسخ داده می شود و تردد ایمن عابران پیاده، دوچرخه سواران ، ناوگان حمل و نقل عمومی و کاربران آن و خودروهای شخصی مورد توجه قرار می گیرد. . این تحقیق به بررسی طرح رژیم جاده در مرکز شهر کرج که خیابان شلوغی است و اکثر سازمان های اداری و ساختمان های تجاری در آن قرار دارند می پردازد.در ادامه تحقیق چندین سناریو برای انجام طرح رژیم جاده پیشنهاد می شود و نتایج آن بقا وضع موجود مقایسه می شود.

Keywords:

ترافیک , حمل و نقل غیر موتوری , ایمنی عابرین , رژیم جاده , مدیریت تقاضا