سنجش شاخص های شهر هوشمند در شهرهای ایران (نمونه موردی : شهر ارومیه )

همزمان با روند روبه رشد شهرنشینی در ایران و تحولات اجتماعی و اقتصادی شهرها، نارسایی هایی در حوزه های اجتماعی و اقتصادی ، زندگی در شهرها را مختل کرده است . که در بسیاری از موارد به صورت مسائل حاد نمود پیدا کرده است . در این میان رشد و پیشرفت تکنولوژیکی در چند دهه اخیر دیدگاه های جدیدی نسبت به تاثیرات فناوری اطلاعات و ارتباطات در شهر به وجود آورده است . در چنین وضعیتی شهر هوشمند به عنوان یک راهبرد جهت کاهش مشکلات رشد جمعیت شهری و شهرنشینی سریع وبی برنامه مورد توجه برنامه ریزان قرار گرفته است . به گونه ای که شهر هوشمند راه حل های بهینه ای را جهت رفع تنگناهای موجود تجویز میکند. در این میان شهر ارومیه به عنوان دهمین شهر پرجمعیت کشور و دومین شهر بزرگ شمال غرب کشور در دهه های اخیر شاهد رشد چشمگیری بوده است ، لذا سنجش و ارزیابی میزان تحقق پذیری شاخص های شهر هوشمند در بطن این رشد و توسعه شهری در چارچوب سیاست های برنامه ریزی دولت وبررسی و رفع چالش های پیش رو در روند توسعه مسئله ی حائز اهمیتی خواهد بود. پژوهش حاضر تحت عنوان ارزیابی تحقق پذیری شاخص های شهر هوشمند در شهرهای ایران نمونه موردی شهر ارومیه از نظر روش، توصیفی - تحلیلی و از نظر هدف کاربردی میباشد. که در ابتدا با استفاده از مطالعات کتابخانه ای ،اسناد و مدارک موجود اطلاعات چارجوب نظری شهرهای هوشمند تهیه گردیده و از آنجا که هدف اصلی این پژوهش ارزیابی تحقق پذیری شاخص های شهر هوشمند می باشد لذا یک تحقیق پیمایشی می باشد و در نهایت ابزار استفاده جهت تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده در محدوده مورد مطالعه برای آنالیزداده ها و احتساب روایی و پایایی پرسشنامه از نرم افزار SPSSو مدل ویکور استفاده خواهد شد.

Keywords:

ارزیابی , تحقق پذیری , شهر هوشمند , ارومیه